Το παιχνίδι είναι πολύ σημαντικό για κάθε τομέα ανάπτυξης του παιδιού σας και για την εκπαίδευσή του. Με το παιχνίδι το παιδί αποκτά δεξιότητες, γνώσεις και δημιουργική σκέψη που θα τον εξοπλίσουν στην ενήλικη ζωή. Υπάρχουν διάφοροι τύποι παιχνιδιού:
* Το φυσικό, ενεργητικό παιχνίδι (τρέξιμο, σκάλες, μπάλα, σκαρφάλωμα κλπ)
* Το παιχνίδι πειραματισμού (βάζει πράγματα σε κουτιά,, σχήματα κλπ)
* Το δημιουργικό παιχνίδι (ζωγραφική, κόψιμο-συγκόλληση, μουσική κλπ)
* Το παιχνίδι φαντασίας (δουλειές του σπιτιού, κουκλόσπιτα, τουβλάκια lego κλπ)
* Το παιχνίδι αναστάτωσης (σε άμμο, νερό, χώμα, μετατοπίσεις αντικειμένων από ένα μέρος σε άλλο κλπ)
* Το παιχνίδι με ρόλους (επιτραπέζια, κρυφτό κλπ) συνήθως για παιδιά άνω των 2-3 ετών
Κάθε ένας από αυτούς τους τύπους παιχνιδιού είναι απαραίτητος για την ψυχοκινητική ωρίμανση του παιδιού σας. Χρειάζεται κάθε μέρα το παιδί να ασχολείται με μια ποικιλία δραστηριοτήτων που καλύπτουν όλους τους τύπους. Για παράδειγμα, ένα παιδί που έχει πολλά παιχνίδια στο σπίτι αλλά δε βγαίνει από αυτό καθόλου του λείπει το φυσικό παιχνίδι. Ένα άλλο παιδί που οι γονείς αποφεύγουν το παιχνίδι αναστάτωσης (για ευνόητους λόγους) δεν έχει την ευκαιρία να διαμορφώσει ενεργητικά το περιβάλλον του.
Είναι απαραίτητο να βρείτε έστω και λίγο χρόνο για να παίζετε οι ίδιοι με το παιδί σας. Αν οργανώσετε το σπίτι σας σωστά, μπορείτε να βρείτε χώρο και χρόνο για κάθε τύπο παιχνιδιού, με ασφάλεια και χωρίς μεγάλη αναστάτωση. Ακολουθείστε την προσοχή του κάθε φορά και μην το καθοδηγείτε συνέχεια στο τι να κάνει. Αφήστε την πρωτοβουλία σε κείνο, απλά επεκτείνετε αυτό που κάνει κάθε στιγμή, δώστε νέα διάσταση και ερεθίσματα με κουβέντες και ευρηματισμούς.Να γνωρίζετε ότι όσο πιο μικρό είναι ένα παιδί, τόσο λιγότερο χρόνο μπορεί να εστιάσει σε κάτι συγκεκριμένο. Προετοιμαστείτε να πηγαίνετε από το ένα παιχνίδι στο άλλο.
Το πιο σημαντικό δεν είναι το πόσο πολλά και ακριβά παιχνίδια του παίρνετε. Τα παιδιά παίζουν με οτιδήποτε. Το μυστικό είναι να μη βαριούνται τα παιχνίδια τους. Γι αυτό, μην τους τα προσφέρετε όλα μαζί. Μπορείτε κατά περιόδους να εξαφανίζετε μερικά. Όταν τα επαναφέρετε, το παιδί θα χαρεί σα να ήταν καινούργια. Ανταλλάξτε παιχνίδια με τους γείτονες ή πηγαίνετέ το σε παιδότοπο για να ‘αλλάξει’.
Το παιχνίδι είναι σοβαρή υπόθεση. Σκεφτείτε πώς θα παίζει καλύτερα το παιδί σας. Πολλές φορές, αν το παιδί δεν παίζει ολοκληρωμένα, έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει δύσκολη συμπεριφορά, υπερκινητικότητα ή κατάθλιψη.
Στέλιος Παπαβέντσης, Παιδίατρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου