Ένα ιστολόγιο που πηγαίνει σχολείο και αγωνιά για την παιδεία .

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Αιτίες Παιδικού Άγχους


Το Nemours Foundation (ΗΠΑ) δίνει έναν κατάλογο στον οποίο απαριθμεί τις πιο συνηθισμένες και πιθανότερες αιτίες που είναι υπεύθυνες για το παιδικό άγχος:

* Συμμετοχή σε πάρα πολλές σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες.

* Ανεπαρκής χρόνος για παιχνίδι.

* Γονείς που δεν τα πάνε καλά και συχνά τσακώνονται.

* Κάποιος στενός συγγενής είναι άρρωστος.

* Παρακολούθηση εικόνων και σκηνών βίας και τρόμου στην τηλεόραση – όπως πόλεμοι, τρομοκρατία, φυσικές καταστροφές.

* Χάσιμο αγαπημένου προσώπου.

Diana Kohnle






πηγή

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Να διαβάσουν τα παιδιά στις διακοπές;


Είναι προτιμότερο να παροτρύνουμε τα παιδιά να διαβάσουν εξωσχολικά βιβλία,αντί να τα πιέζουμε να κάνουν επαναλήψεις της ύλης που διδάχθηκαν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Στις πασχαλινές διακοπές που έρχονται χαρίστε στα παιδιά ένα όμορφο βιβλίο ανάλογα με την ηλικία τους και αφήστε για λίγες μέρες τα σχολικά βιβλία να ξεκουραστούν!!

Είναι απαραίτητη η αποσυμπίεση των μαθητών από την παραδοσιακή σχολική πραγματικότητα. Οι διακοπές μας δίνουν την δυνατότητα να ανακαλύψουμε μαζί με τα παιδιά τον κόσμο του βιβλίου. Διαλέξτε βιβλία που να ενδιαφέρουν το παιδί, υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία που σίγουρα θα βρείτε πολλά όμορφα και έξυπνα βιβλία. Κάντε τα παιδιά να αγαπήσουν την ανάγνωση, γιατί κακά τα ψέματα συνήθως βαριούνται τα σχολικά βιβλία!

Αφήστε τα παιδιά να χαλαρώσουν, να ξεχαστούν, να απολαύσουν την εξοχή και το παιχνίδι, ώστε ανανεωμένα να γυρίζουν πάλι πίσω στα θρανία. Όπως κι εμείς οι μεγάλοι έχουμε ανάγκη κάποιες μέρες να αφήσουμε τις δουλειές μας και να ξεκουραστούμε, έτσι πρέπει να αφήσουμε και τα παιδιά να ξεχαστούν από τη σχολική καθημερινότητα.

Μπορείτε να διαβάσετε βιβλία, να φτιάξετε ιστορίες, να κάνετε χειροτεχνίες κ.α. Είναι κι αυτά εξίσου σπουδαία και σίγουρα θα σας χαρίσουν όμορφες ξέγνοιαστες στιγμές με τα παιδιά σας.





πηγή

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Εθνική Παλιγγενεσία



Christian το λιοντάρι !!!



Αυτή είναι μία αληθινή ιστορία για τον Christian το λιοντάρι.Δύο φίλοι αγόρασαν ένα μικρό λιοντάρι. Η τοπική κοινότητα τους έδωσε ένα χώρο προκειμένου να το εκπαιδεύσουν. Μεγάλωνε όμως πολύ γρήγορα και δε μπορούσε να μεινει πια μαζί τους. Το μόνο πράγμα που μπορούσαν λοιπόν να κάνουν ήταν να το μεταφέρουν στην Αφρική. Μετά απο έναν χρόνο, αποφάσισαν να το επισκεπτούν γνωρίζοντας βέβαια ότι θα είχε ενταχθεί πλήρως στην άγρια φύση και δεν θα τους θυμόταν. Αλλά τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη!!!!!!!

Απολαύστε μας...









Το κρυφό σχολειό και οι εμπαθείς


Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου 1821 συνοδεύθηκε από τη μονότονη προσπάθεια κάποιων « προοδευτικών» να ξαναγράψουν την Ιστορία. Μόνιμος στόχος των συγκεκριμένων διανοουμένων και αρθρογράφων είναι το Κρυφό Σχολειό.

Το χαρακτηρίζουν μύθο και το χλευάζουν. Προφανώς είναι αδιάβαστοι ή εμπαθείς ή και τα δύο μαζί. Αντιλαμβάνομαι ότι οι στόχοι τους είναι δύο. Πρώτον να υποβαθμίσουν τον πατριωτικό ρόλο της Εκκλησίας και δεύτερον να εξωραϊσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να την παρουσιάσουν φιλελεύθερη και ανεκτική.


Ας έλθουμε στον πρώτο στόχο τους. Τους ενοχλεί η υπενθύμιση ότι στα δύσκολα χρόνια της δουλείας η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι κληρικοί ανέλαβαν την εκπαίδευση και την εθνική αφύπνιση των υποδούλων. Δεν θα καταφύγουμε σε μαρτυρίες Ελλήνων της εποχής εκείνης. Θα θυμίσουμε τί έγραφε σε επιστολή του ο Ρωμαιοκαθολικός Γκέρλαχ, πάστορας της Γερμανικής Πρεσβείας της Κωνσταντινουπόλεως το 1575. Αντιγράφουμε από το σπουδαίο σύγγραμμα του συγχρόνου μας Γερμανού Ρωμαιοκαθολικού κληρικού και Νεοελληνιστή Γκέρχαρντ Ποντσκάλσκι « Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας» , ελληνική έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 2005) : « Πουθενά σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν ευδοκιμεί η μελέτη. Δεν υπάρχουν δημόσιες ακαδημίες ή καθηγητές, με εξαίρεση τα κοινά σχολεία, όπου διδάσκονται τα αγόρια ανάγνωση με το Ωρολόγιο, την Οκτώηχο, το Ψαλτήριο και άλλα βιβλία που χρησιμοποιούνται στις ακολουθίες.


Ελάχιστοι όμως από τους ιερείς και τους μοναχούς κατανοούν πραγματικά αυτά τα βιβλία» (σελ. 86). Να, λοιπόν, που ένας Γερμανός κληρικός του 16ου αιώνος, ο οποίος δεν είχε κανένα λόγο να κατασκευάζει μύθους υπέρ του Ορθοδόξου κλήρου, παραδέχεται σε επιστολή του προς τον Γερμανό λόγιο Μαρτίνο Κρούσιο, ότι οι μοναχοί και οι κληρικοί ήταν οι μόνοι που αγωνιζόντουσαν κατά την περίοδο εκείνη να μορφώσουν τα Ελληνόπουλα, παρά τα δικά τους μορφωτικά κενά.


Ερχόμαστε τώρα στην προσπάθεια των κατασκευαστών της « προοδευτικής Ιστορίας» να εξωραίσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε καταπίεση εις βάρος της παιδείας των Ρωμηών. Ας δούμε όμως πώς περιγράφει το κλίμα του 17ου αιώνος ένας επιφανής Έλληνας που τελικά έχασε την ζωή του λόγω της υπερβολικής τόλμης του. Καταθέτουμε τη μαρτυρία του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου Λουκάρεως, ο οποίος στραγγαλίσθηκε το 1638 από τους Τούρκους. Έγραφε το 1616 σε μία πραγματεία του- προκήρυξη προς τους Έλληνες: « Ημπορούσι να είπουν οι Λατίνοι… μάθημα και σοφίαν δεν έχετε, αμή είσθε δούλοι και έχετε τους Τούρκους πάνω από τα κεφάλια σας…. Όσον πως δεν έχομεν σοφίαν και μαθήματα αλήθεια είναι…. Η πτωχεία και η αφαίρεσις της βασιλείας μας το έκαμαν και ας έχωμεν υπομονήν». Ομολογεί ο Πατριάρχης με αρκετό θάρρος ότι οι Έλληνες δεν είχαν « μαθήματα», δηλαδή σχολεία, διότι ήσαν υπόδουλοι. Έχασαν το κράτος τους και λόγω εχθρικής καταπίεσης δεν μπορούν να μορφωθούν, με αποτέλεσμα να τους ειρωνεύονται οι Δυτικοί Χριστιανοί.
Επισημαίνουν οι αμφισβητίες: Μα καλά τον 18ο αιώνα έχουμε πλέον σπουδαία ελληνικά σχολεία στα Γιάννενα, στην Κοζάνη, στην Σμύρνη, στο Άγιον Όρος κλπ. Και ο Πατροκοσμάς σχολεία ίδρυε. Απαντούμε ότι την εποχή εκείνη είχε χαλαρώσει κάπως η Οθωμανική αυθαιρεσία λόγω πιέσεων έξωθεν. Όμως και τότε ακόμη υπήρχε ανάγκη για κρυφά μαθήματα. Γιατί; Την απάντηση δίνει ο Γάλλος δημοσιογράφος Ρενέ Πυώ στο βιβλίο του « Δυστυχισμένη Βόρειος Ήπειρος» ( ελληνική έκδοση ΤΡΟΧΑΛΙΑ, Αθήνα χ.χρ.): Ο Πυώ ακολούθησε το 1913 τον Ελληνικό Στρατό που απελευθέρωσε την ενιαία Ήπειρο και διηγείται τί άκουσε σχετικά με την Τουρκοκρατία στο Αργυρόκαστρο: « Κανένα βιβλίο τυπωμένο στην Αθήνα δεν γινόταν δεκτό στα σχολεία της Ηπείρου. Ήταν επιβεβλημένο να τα προμηθεύονται όλα από την Κωνσταντινούπολη.


Η Ελληνική Ιστορία ήταν απαγορευμένη, Στην περίπτωση αυτή λειτουργούσαν πρόσθετα κρυφά μαθήματα, όπου ο νεαρός Ηπειρώτης μάθαινε για τη μητέρα πατρίδα, διδασκόταν τον εθνικό της ύμνο, τα ποιήματά της και τους ήρωές της» (σελ 126). Ένας Γάλλος πολεμικός ανταποκριτής καταγράφει χωρίς φόβο και πάθος την τουρκική πολιτική στον τομέα της παιδείας στις αρχές του προηγουμένου αιώνος.


Κρυφά μαθήματα για τα ελληνόπουλα. Αυτή είναι η αλήθεια, την οποία οι δήθεν προοδευτικοί θέλουν να αγνοούν. Προτιμούν να εμφανίζονται και αδιάβαστοι και εμπαθείς.





Σαντορινιός

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Τι κακομαθαίνει τα παιδιά

Πίσω από ένα κακομαθημένο παιδί βρίσκεται πάντα η σκιά ενός γονιού που δεν θέτει όρια στο μεγάλωμά του. Τα όρια και οι κανόνες συμπεριφοράς δεν είναι προϊόν γενετικής προδιάθεσης, αλλά αποτέλεσμα του πλαισίου μέσα στο οποίο το παιδί γεννιέται και μεγαλώνει. Κατ΄ αρχήν, λοιπόν, τα παιδιά είναι αθώα!

Ας δούμε όμως τι λάθη προκύπτουν μέσα από τις γονεϊκές διαδικασίες μάθησης, οι οποίες διαμορφώνουν εν τέλει την προσωπικότητα του παιδιού:

* Ο εγωκεντρισμός, ως μοτίβο ύπαρξης και διεκδικητικότητας: ένας εγωκεντρικός γονέας συχνά δημιουργεί αντίστοιχα αισθήματα στο παιδί του («όντας το επίκεντρο του κόσμου, έχω ό,τι θέλω»). Την πεποίθηση αυτή εύκολα υιοθετεί ένα μικρό παιδί, όμως ταυτόχρονα η ενίσχυση μιας καθήλωσης στον παιδικό εγωκεντρισμό προμηνύει έναν μελλοντικά απαιτητικό και ανικανοποίητο ενήλικα.

* Μη θεσμοθέτηση ορίων: όρια σημαίνει σχέση και εγγύτητα, αλλά με σεβασμό και ξεκάθαρες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στον συμβολικό χώρο και τις ανάγκες του εαυτού και του άλλου. Οι γονείς συχνά τα καταπατούν.

* Άνευ όρων χατίρια: μεγάλη παγίδα ενός γονιού κουρασμένου από μια δύσκολη μέρα και με χαμηλή ανοχή στην γκρίνια και τις παράλογες απαιτήσεις του παιδιού είναι τα πολλά ναι.

Με ένα ναι νιώθεις να γλιτώνεις μια σύγκρουση, αλλά στην πραγματικότητα χτίζεις τη λάθος προσδοκία στο παιδί, μαθαίνοντάς το ότι μπορεί να έχει ό,τι θέλει προκειμένου να είναι ικανοποιημένο (και άρα «αν δεν έχω ό,τι θέλω - συνήθως αυτό συμβαίνει άλλωστε στην αληθινή ζωή!-, τότε δεν είμαι ευτυχισμένος»). Πώς μαθαίνεις, λοιπόν, σε ένα παιδί να ωριμάσει σε έναν κόσμο γεμάτο αντιξοότητες και αντιφάσεις, δίχως να του δείξεις πώς να αντέχει τη στέρηση, τη ματαίωση και την ανοχή σε αυτό που δεν έχει;

* Δώρα δίχως προϋποθέσεις: το δώρο έχει αξία όταν ακολουθεί ένα επίτευγμα ή μία προσπάθεια που το παιδί έκανε. Λειτουργεί ως ενισχυτής καλής συμπεριφοράς. Όταν όμως εδραιώνεται ως καθημερινός τρόπος έκφρασης προσοχής και αγάπης, το παιδί ξεχνά ότι η προσπάθειά του για κάτι μπορεί να του αποφέρει ένα μπράβο, καθότι το δεύτερο υπάρχει κάθε στιγμή και χωρίς λόγο.

* Παθητικότητα/ υποχωρητικότητα: τα διπλά μηνύματα («μη φας παγωτό», αλλά αν το παιδί κλαίει, τότε «φάε, εντάξει») μπερδεύουν το παιδί, του στερούν τη δυνατότητα να μπορεί να προβλέπει κάθε στιγμή αυτό που το περιμένει και το μαθαίνουν ότι με λίγο παράπονο ή με γκρίνια μπορεί να ελέγχει τον γονιό, να τον κάνει να υποχωρεί και να καταφέρνει αυτό που θέλει- πόσο απατηλή προσδοκία για τη μετέπειτα ζωή του, μια ζωή όπου η ματαίωση καραδοκεί και εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να τον έχεις τον έλεγχο.

Της Μυρσίνης Κωστοπούλου ψυχολόγου- ψυχοθεραπεύτριας (ΡhD) Εmail: myrsi@hol.gr

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Πιτσιρίκος ενός χρόνου χειρίζεται το iphone

Αν δεν τους σταματήσουμε Δεν θα σταματήσουν!!!

















Διαμαρτυρία στα Φηρά ,για τη ζωή μας ,που μας πνίγουν......



santorinios