Ένα ιστολόγιο που πηγαίνει σχολείο και αγωνιά για την παιδεία .

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

Η ενορία μας, το χωριό μας ακόμα και το σχολείο μας τον τελευταίο καιρό αγωνιά για την κατάσταση της υγείας ενός αγαπητού μας αδελφού η οποία είναι αρκετά κρίσιμη. Ναι κρίσιμη... μα παράλληλα και ελπιδοφόρα καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που έχει δείξει σημάδια βελτίωσης.
Όλες όμως αυτές οι διακυμάνσεις της υγείας του, έχουν αντίκτυπο στο τι πιστεύουμε εμείς και τι ικάζουμε σχετικά με την έκβαση της ιστορίας αυτής.
Θα ζήσει ή όχι;
Τίποτα δεν πρέπει να πιστεύουμε. Τίποτα να μην προεξοφλούμε.
Πάντα να ελπίζουμε! Πάντα να πιστεύουμε!
Απόδειξη:
Νόμιζαν επί 23 χρόνια ότι ήταν σε κώμα!

Επί 23 χρόνια ένας άνδρας από το Βέλγιο ζούσε «παγιδευμένος» στο παράλυτο σώμα του, χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει με τους συγγενείς και τους γιατρούς του που θεωρούσαν ότι βρισκόταν σε κώμα και δεν είχε επαφή με το περιβάλλον.
Ο 46χρονος Ρομ Χουμπέν, 46 ετών σήμερα, ήταν ένας νεαρός φοιτητής, λάτρης των πολεμικών τεχνών, όταν έπεσε θύμα σοβαρού τροχαίου ατυχήματος, το 1983. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες στο νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε διέγνωσαν ότι είχε πέσει σε άγρυπνο κώμα, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Ντερ Σπίγκελ.

Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν δυόμισι δεκαετίες και να γίνουν ειδικές ιατρικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης για να διαπιστωθεί ότι ο εγκέφαλός του λειτουργούσε κανονικά και ότι ο άτυχος άνδρας αντιλαμβανόταν τα πάντα αλλά δεν μπορούσε να επικοινωνήσει.

Τα τελευταία τρία χρόνια ο Χουμπέν υποβάλλεται σε θεραπεία και κατάφερε, με τη βοήθεια ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, να αφηγηθεί το Γολγοθά που έζησε όλα αυτά τα χρόνια.

«Ούρλιαζα αλλά δεν με άκουγαν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που με ανακάλυψαν, τότε γεννήθηκα για δεύτερη φορά», περιέγραψε. «Θέλω να διαβάζω, να μιλάω με τους φίλους μου και να απολαμβάνω τη ζωή, τώρα που ξέρουν ότι δεν είμαι νεκρός», πρόσθεσε, διευκρινίζοντας ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια «ονειρευόταν μια καλύτερη ζωή».

Πηγή: http://36dimotiko.blogspot.com/2009/11/23.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου