Για το παιδί

«…Τα παιδιά θέλουν παπούτσια/ τα παιδιά θέλουν ψωμί

θέλουν και φάρμακα, / δούλεψε και συ.

Γέλα, κλαίγε κι όλο λέγε, το παιδί: Ζωή

Τίποτ’ άλλο. Ζωή.



Ζύμωνε στη σκάφη,/ πρώτο σου ζυμάρι

πρώτο σου ψωμί/ πρώτο σου σταυρόψωμο

μια ψωμένια κούκλα/ για το παιδί.



Ζύμωνε στη λάσπη,/ πρώτη σου μυστριά

πρώτο πηλοφόρι/ ένα καλυβάκι

μια μικρούλα αυλή/ για το παιδί.



Ζύμωνε το χώμα/ με το δάκρυ-δάκρυ

ζύμωνε τη λάσπη/ φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί

να πετάει τη νύχτα/ και να κελαηδεί/ για το παιδί.



Τούτη είναι η ζωή μας

τούτο το μεγάλο- τίποτ’ άλλο

Γέλα, κλάψε, πες/ ό,τι θες

Το παιδί: ζωή./ Τίποτ’ άλλο.



Γιάννης Ρίτσος, «Αναφυλλητό»