Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Γράφει η Σοφία Τ.

Τι σημαίνει η ελληνική γλώσσα λίγοι από μας το γνωρίζουν

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις. είναι από την Ελληνική γλώσσα(βιβλίο Guinness). Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ’ αυτήν δεν υπάρχουν όρια(Bill Gates). Η Ελληνική και η Κινέζικη. είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική(Francisco Adrados, γλωσσολόγος). Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον. Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει. Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε. Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος»(αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος»(αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο(π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας. Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λες, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον(την λέξη) και το σημαινόμενο(την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα 2 έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες. Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Werner Heisenbergείχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο». Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη(άρα= γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι. Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή= φωνή + θέω= τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι). Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη. Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει ως ανθρώπους-και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο». Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε. Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία! Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι(ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα(ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία. Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο. Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των 2 γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα. Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις. «Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Mihai Eminescu, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ. Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:  «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική». Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Jacques Lacarrièreεπίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα-μητέρα των εννοιών μας-μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει». Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής. Αλλά και ο Γίββων(Gibbon) μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου. «Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου. Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή(την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως. Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα(στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της. Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

http://www.youtube.com/watch?v=fHsRBD_pOuA&feature=related

Αν σκεφτόμασταν όλοι έτσι....

Αποκεφαλισμός χριστιανού μπροστά στην κάμερα

Το παρακάτω βίντεο δεν είναι πια καινούργιο, εδώ και κάμποσες μέρες έχει κάνει το γύρο του κόσμου: ένας Άραβας χριστιανός μαρτυρεί για το Χριστό! Τον σφάζουν με μαχαίρι μπροστά στην κάμερα, ενώ κάποιος απαγγέλλει με επισημότητα (αλλά και φανερό φανατισμό) ισλαμικές προσευχές!

Ο μάρτυρας μεταστράφηκε στο χριστιανισμό από το Ισλάμ και, σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, "έπρεπε" να πεθάνει. Είναι λογικό: αφού, κατά το Ισλάμ, ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους για να τον λατρεύουν (κι όχι για να συμμετέχουν στη θεότητά Του, όπως διδάσκει ο χριστιανισμός), ένας πιστός που δε λατρεύει πια το Θεό -αφού αρνήθηκε την πίστη που εκείνοι θεωρούν αληθινή- δεν έχει λόγο να ζει... Δεν εκπληρώνει το σκοπό, για τον οποίο τον δημιούργησε ο Θεός, είναι άχρηστος.

Το ντοκουμέντο αυτό έρχεται να προστεθεί σε πλήθος άλλα κρούσματα σύγχρονης βίας σε μουσουλμανικές κοινωνίες (στοιχεία μιλούν για 100.000 φόνους κάθε χρόνο!), ενώ και στον τόπο μας, κατά το παρελθόν, έχουμε πλήθος αγίους που μαρτύρησαν για τους ίδιους λόγους (νεομάρτυρες).

Σήμερα στο Ισλάμ έχουν εμφανιστεί φιλάνθρωπες φωνές, που αρνούνται αυτή τη σκληρή παράδοση. Αυτό είναι ενθαρρυντικό για το μέλλον της ανθρωπότητας. Στο δυτικό κόσμο, ωστόσο, κάποιοι παρουσιάζουν ένα "χριστιανοειδές" Ισλάμ, παραβλέποντας τα αρνητικά (ως δήθεν κακοποίηση του Ισλάμ, κατά τον ίδιο τρόπο που η Ιερά Εξέταση και άλλες πρακτικές του καθολικισμού αποτελούν κακοποίηση του χριστιανισμού). Έτσι, ασκούν απολογητική και ιεραποστολή του Ισλάμ στη Δύση, προσηλυτίζοντας πρώην χριστιανούς που αγνοούν τη δική τους (δική σου) φωτεινή και αγιασμένη πνευματική κληρονομιά.

Ας δούμε το βίντεο, με μια προσευχή για τον αδελφό μας που δίνει τη ζωή του για το Χριστό, αλλά και για τους σφαγείς του, ώστε ο Θεός να τους συγχωρέσει.

Το παίρνω από το μαχητικό blog Ιερέας Ανατολικής Εκκλησίας, όπου δημοσιεύεται με την ένδειξη: ΠΡΟΣΟΧΗ, ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟ και το σχόλιο:

αυτά να τα βλέπουμε εμείς οι χλιαροί χριστιανοί της ρουτίνας και, χωρίς να θέλω να κινδυνολογώ ή να στοχοποιώ, ας τα βλέπουμε και ως νεοέλληνες... (ο νοών νοείτω...)

Τι να δείτε από το βίντεο;

Το βίντεο αρχίζει και τελειώνει με τον εκφωνητή ειδήσεων, που δεν είναι χαρούμενος για το ντοκουμέντο που παρουσιάζει. Λίγο μετά το 1ο λεπτό αρχίζει να δείχνει το μάρτυρα, που περιμένει τη σφαγή του με το μαχαίρι κοντά στο λαιμό του, ενώ απαγγέλλονται οι προσευχές. Η σκηνή αυτή συνεχίζεται αρκετή ώρα και ΑΞΙΖΕΙ να τη δείτε - δεν έχει αρχίσει ακόμη το σφάξιμο.

Αξίζει να τη δείτε, για να δείτε τη γαλήνη του μάρτυρα, που περιμένει το θάνατό του χωρίς να αντιδρά, χωρίς να δείχνει πανικό ή αγωνία. Προσεύχεται; Του δίνει δύναμη ο Χριστός, όπως στους μάρτυρες των αρχαίων χρόνων; Ο Θεός ξέρει. Δείτε το όμως.

Στο τέλος του ρεπορτάζ, πριν κλείσει πάλι με τον εκφωνητή, φαίνεται ο κομμένο κεφάλι που κρατάει στο χέρι ο δήμιος. Ένα ήρεμο κεφάλι. Μακάρι και η ψυχή του μάρτυρα να είναι εξίσου ήρεμη, ή μάλλον να πανηγυρίζει στον ουρανό!

Μετά το βίντεο θα προσθέσω ένα δυο σχόλια ακόμη.

Μερικά λόγια ακόμη:

1) Ο συγκεκριμένος σύγχρονος μάρτυρας -ηρωικός αδελφός μας χριστιανός- μάλλον δεν είναι ορθόδοξος, αφού πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Υποθέτω πως ανήκει σε κάποια προτεσταντική χριστιανική ομάδα, αφού ο προτεσταντισμός είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στον αραβικό κόσμο.

Είναι άγιος; Έτσι επιθυμώ, εύχομαι και ελπίζω. Παρόλο που ανήκει σε μια αιρετική ομάδα (αν ισχύουν τα παραπάνω), εύχομαι ο Θεός να τον κατατάξει ανάμεσα στους αγίους Του σαν να ήταν ορθόδοξος, όπως και όλους τους σύγχρονους προτεστάντες, κόπτες κ.λ.π. μάρτυρες που θυσιάζονται αυτή τη στιγμή.

Παρακαλώ επίσης ταπεινά το Θεό, να δείξει την αγιότητα αυτή με σημεία, ανάλογα με εκείνα που συνοδεύουν συχνότατα το μαρτύριο ορθόδοξων μαρτύρων. Έτσι θα είμαστε σίγουροι (ή, αν θέλετε, εγώ, με την αδύναμη πίστη μου, θα είμαι σίγουρος). Υπόψιν ότι οι προτεστάντες δεν τιμούν αγίους, γιατί πιστεύουν πως όλες οι ψυχές κοιμούνται από την ώρα του θανάτου τους μέχρι τη δευτέρα παρουσία.

Για να καταλάβετε τι λέω, διαβάστε για τα θαύματα που συνοδεύουν το μαρτύριο ορθόδοξων νεομαρτύρων: 

Νεομάρτυρες της Τουρκοκρατίας (θαύματα σε Τούρκους - η αναφορά στους νεομάρτυρες αρχίζει από τη μέση του άρθρου).

Οι μάρτυρες της Μονής Σέκου (1821)

Θαύματα του αγίου Ευγένιου Ροντιόνωφ. Ο άγιος Ευγένιος (φωτο) είναι ένας σύγχρονος ορθόδοξος μάρτυρας, που το 1996 επίσης σφάχτηκε από Ισλαμιστές μπροστά σε κάμερα. Διαβάστε τα σημεία της αγιότητάς του για να καταλάβετε τι εννοώ, όταν διαφοροποιώ (με αγάπη, χωρίς φανατισμό ή ψευδαίσθηση δικής μου υπεροχής) το μαρτύριο χριστιανών που ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία από εκείνων που ανήκουν σε αιρετικές εκδοχές του χριστιανισμού, τους οποίους (να μην παρεξηγούμαι) επίσης σέβομαι και τιμώ, θαυμάζω και αγαπώ!

Τις σκέψεις μου & το σεβασμό μου για τους σύγχρονους μάρτυρες από αιρετικές χριστιανικές κοινότητες θα σας παρακαλέσω να τις διαβάσετε εδώ... Για το ότι η Ορθοδοξία είναι η αρχαία και αυθεντική εκδοχή του χριστιανισμού και όχι "μια Εκκλησία ανάμεσα στις άλλες", και ότι αυτό δεν το λέμε από θρησκοληψία ή φανατισμό, διαβάστε εδώ, εδώ & εδώ. Μακάρι να προχωρήσει η Ορθοδοξία στον αραβικό (& γενικά στον ισλαμικό) κόσμο, ώστε να είναι τέλεια η θυσία των μαρτύρων. Αυτό βέβαια είναι δική μας δουλειά, είναι ιεραποστολή, και είναι γεμάτη κινδύνους, όχι μόνο για τους ιεραποστόλους, αλλά και για ίδια τα αρχαία ορθόδοξα Πατριαρχεία που βρίσκονται μέσα στο Ισλάμ!

2) Για τη βία κατά χριστιανών μεταστραφέντων από το Ισλάμ έχει ήδη διαμαρτυρηθεί το ορθόδοξο Πατριαρχείο Μόσχας - ίσως και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, που δε γνωρίζω. Η Ρωσική Εκκλησία, σημειωτέον, αυτά τα χρόνια έχει αρκετά κρούσματα φόνων ιερέων, από διάφορες ομάδες (σατανιστές κ.λ.π.).

Με τη δημοσιοποίηση του βίντεο εξέδωσε ανακοίνωση ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, αλλά και ο μητροπολίτης Καρθαγένης και Β. Αφρικής Αλέξιος (εδώ), ο οποίος διευκρινίζει ότι ο φόνος του μάρτυρα δεν έγινε στην Τυνησία (όπως θεωρήθηκε αρχικά), αλλά μάλλον στην Ασία, ίσως στο Ιράκ. Ο π. Αλέξιος επίσης τονίζει τη δύσκολη θέση των χριστιανών στον αραβικό κόσμο, στην καρδιά του Ισλάμ:

"Είναι πολύ διαφορετικό να βιώνεις μαρτυρικές καταστάσεις σε καθημερινό επίπεδο, περιφρόνησιν και εμπαιγμούς, επιθέσεις και απειλές κατά την τέλεσιν των ακολουθιών, όπως συνέβη στην Τύνιδα πριν λίγο τη Μ. Εβδομάδα, και άλλο να είσαι ασφαλής εντός των συνόρων και να βλέπεις τις καταστάσεις από άλλη οπτική γωνία" (διαβάστε την ανακοίνωσή του).

Ευχαριστεί επίσης το μητροπ. Πειραιώς για τη δική του ανακοίνωση.

Τι άλλο να πούμε; Ο Χριστός να δίνει δύναμη στους αδελφούς μας, να υπομένουν το μαρτύριο χωρίς να λυγίζουν. Μακάρι να γίνουμε κι εμείς μαχητικοί σαν αυτούς. Έχουμε κι εμείς λόγους να μαρτυρούμε. Και ο 20ός αιώνας είναι γεμάτος ορθόδοξους μάρτυρες, που μας δίνουν ευλογία και παράδειγμα.

πηγή:Νεκρός

Δυσορθρογραφία - ορθογραφία

Τι είναι η Δυσορθρογραφία;

Απλοί τρόποι εκμάθησης ορθογραφίας

Η δυσορθογραφία είναι μία ειδική μαθησιακή δυσκολία που εμφανίζεται σε παιδιά που κάνουν πολλά ορθογραφικά λάθη τόσο στο θέμα όσο και στις καταλήξεις των λέξεων.



αντικαταστάσεις σωστών γραμμάτων
σε λάθος σειρά

Συχνά τα παιδιά που παρουσιάζουν δυσλεξία (δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή) παρουσιάζουν ταυτόχρονα προβλήματα και στην ορθογραφία ωστόσο η δυσορθογραφία μπορεί να υφίσταται και μόνη της χωρίς να συνοδεύεται από διαταραχές στην αναγνωστική ικανότητα.

Τα άτομα με δυσορθογραφία, δυσκολεύονται κυρίως να κατανοήσουν τους γραμματικούς κανόνες, να βάλουν δηλαδή κάθε λέξη σε μία λογική κατηγορία σύμφωνα με το μέρος του λόγου που ανήκει, το γένος, την πτώση και τον αριθμό και να εφαρμόσουν έτσι σωστά τον ορθογραφικό κανόνα. Αδυνατώντας λοιπόν να εφαρμόσουν τον κανόνα ενώ μπορεί να τον γνωρίζουν δεν μπορούν να τον γενικεύσουν και να τον χρησιμοποιήσουν στον γραπτό τους λόγο.

Τα παιδιά με την ειδική αυτή μαθησιακή διαταραχή εκτός από τη δυσκολία που έχουν στην κατανόηση των γραμματικών χαρακτηριστικών κάνουν συνήθως δύο τύπους ορθογραφικών λαθών:

α) τα λάθη ακουστικού τύπου όπου τα παιδιά έχουν δυσκολία στην ακουστική διάκριση των ήχων και στη σειρά διαδοχής τους (αγρός αντί αργός)

β) τα λάθη οπτικού τύπου όπου τα παιδιά έχουν δυσκολία στην οπτική διάκριση των χαρακτηριστικών των γραμμάτων ( βέλω αντί θέλω)



- Μπορείς να μου πεις τι κάνεις τώρα;
- Ορθογραφία!

Αναλυτικότερα τα λάθη των παιδιών με δυσκολίες στην ορθογραφία είναι τα εξής:

ορθογραφικά λάθη θέματος και καταλήξεως των λέξεων (δεν μπορούν να θυμηθούν τους κανόνες ορθογραφίας)

αντικαταστάσεις δίψηφων συμφώνων που μοιάζουν ακουστικά μεταξύ τους (τσάκι αντί τζάκι)

παραλείψεις γραμμάτων, συλλαβών και καταλήξεων (ξύστα αντί ξύστρα)

αντικαταστάσεις ομόηχων άρθρων, ουσιαστικών, επιθέτων και ρημάτων (τον αντί των, σκηνή αντί σκοινί, πολλή αντί πολλοί, παίρνω αντί περνώ)

αντικαταστάσεις σωστών γραμμάτων σε λάθος σειρά (πνάω αντί πάνω)

αντιστροφές γραμμάτων ή λέξεων (3 αντί ε, σκιτάπι αντί σπιτάκι)

προσθέσεις ή παραλείψεις γραμμάτων στις λέξεις (τελειώνιω ή τελιώνω αντί για τελειώνω)

φωνητική γραφή των λέξεων (γράφουν τη λέξη όπως ακριβώς την ακούν, απλοποιώντας έτσι τη λέξη οπτικά με το να χρησιμοποιούν τους πιο απλούς φθόγγους π.χ. ορέος αντί ωραίος)

ανομοιόμορφα γράμματα, μίξη κεφαλαίων και μικρών γραμμάτων μέσα στη λέξη

μικρές αποστάσεις ανάμεσα στις λέξεις και κόλλημα των γραμμάτων μεταξύ τους ή μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις λέξεις

μη χρήση τονισμού στις λέξεις

συνεχόμενη επανάληψη των ίδιων λέξεων (και και)

γραφή εκτός της γραμμής του τετραδίου

Τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτή την ειδική μαθησιακή δυσκολία χρειάζονται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διδασκαλίας αφού δεν αρκεί η επανάληψη και η εξάσκηση που έχει ανάγκη ένα παιδί που είναι απλώς ανορθόγραφο. Η ειδική διδασκαλία πρέπει να στηρίζεται σε τεχνικές εμπέδωσης των ορθογραφικών κανόνων μέσω της δημιουργίας οπτικών εικόνων και της εφαρμογής μνημονικών τεχνικών. Στόχος είναι να μπορέσει το κάθε παιδί με τη βοήθεια της κατηγοριοποίησης των λέξεων να αυτοματοποιήσει τη γνώση αλλά ταυτόχρονα να μάθει να έχει ενεργό ρόλο στη μαθησιακή διαδικασία επιλέγοντας μεθόδους που θα καλύπτουν τις ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και πάνω από όλα τις ικανότητές του.

πηγή: anaptixipaidiou

ΠΗΓΗ της πηγής: www.ygeianews.gr, Εύα Ν. Τσώλη, Ψυχολόγος

Απλοί τρόποι εκμάθησης ορθογραφίας

Το κάθε παιδί μαθαίνει ορθογραφία με διαφορετικό τρόπο. Ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο που παρατηρείται είναι η δυσορθογραφία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες. Το δύσκολο είναι ότι ενώ ξέρουν τον κανόνα, τον ξεχνούν όταν γράφουν! Γράφω μερικές ιδέες για το πως μπορεί να διδαχθεί η ορθογραφία και η γραμματική.



Σχετίζουμε έναν κανόνα ορθογραφίας με εικόνες
και διαφορετικά χρώματα

Συστηματική και επαναμβανόμενη κατάρτιση των βασικών κανόνων. Αρχικά πρέπει να διδάξουμε καλά τους βασικότερους κανόνες και να βεβαιωθούμε ότι το παιδί τους έχει κατανοήσει αρκετά. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να κάνουμε επανάληψη των κανόνων.

Οπτική παράσταση των κανόνων. Σχετίζουμε έναν κανόνα ορθογραφίας με εικόνες και διαφορετικά χρώματα.

Μπορούμε στα σχολικά κείμενα να κάνουμε ομαδοποίηση των λέξεων. π.χ. Ζητάμε από το παιδί να βρουν όλα τα ρήματα σε -ιζω ή όλα τα θηλυκά ουσιαστικά και να τα γράψουν. Είναι μια καλή εξάσκηση στους κανόνες.

Το πιο σημαντικό είναι να μην αγχώνουμε τα παιδιά για τα ορθογραφικά λάθη, έτσι απογοητεύονται και πέφτει η αυτοεκτίμηση τους. Ας τα διορθώνουμε διακριτικά και με θετικό τρόπο.

Στα δευτερεύοντα μαθήματα να μην λαμβάνονται υπόψη τα ορθογραφικά λάθη και να μην επηρεάζουν το βαθμό.

Το να γράψει το παιδί π.χ. 10 φορές μια λέξη που έκανε λάθος... δεν βοηθά σε τίποτα!! Δεν μαθαίνει έτσι! Προτιμήστε τα οπτικά ερεθίσματα και τη συχνή επανάληψη.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: www.hamomilaki.gr