Κοινό Δελτίο Ειδήσεων στο Μικροκάναλο των Μεγάλων Δανείων και στο Ότι Μου Σκάι

Αρθρογράφος: Σατυρόπροκος
Όλγα Ατρόμητη: Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Μικροκάναλου των Μεγάλων Δανείων ξεκινάει έχοντας ως κύριο θέμα την ανεξήγητη απεργία των καθηγητών πριν καλά-καλά αρχίσουν τα μαθήματα. Απόψε θα σχολιάσουν ο Φαύλος Μίτσας, ο Γιάννης Τεπρεντέρης και στα πλαίσια μιας διακαναλικής συνεργασίας με το Ότι Μου Σκάι, οι εκλεκτοί συνάδελφοι Άρης Πορτοχέλι και Μπάμπης (σκέτο).

Ας δούμε πρώτα το ρεπορτάζ που ετοίμασαν οι συνάδελφοι των δύο καναλιών που βρήκαν και συνομίλησαν με καθηγητές, γονείς και μαθητές οι οποίοι, όπως η κυβέρνηση αλλά και ολόκληρη η κοινωνία, αγωνιούν για το τι θα γίνει με τα μαθήματα.
Ρεπόρτερ: Όλγα, Φαύλο, Γιάννη, Άρη, Μπάμπη, σας καλησπερίζω. Νιώθω μεγάλη συγκίνηση που συνομιλώ με πέντε ιερά τέρατα της αδέσμευτης δημοσιογραφίας. Ειλικρινά δεν ξέρω αν θα μπορέσω να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Έχω μεγάλο τρακ…
Όλγα Ατρόμητη: Εντάξει παιδί μου. Φτάνει το γλείψιμο. Προχώρα στις συνεντεύξεις.

Ρεπόρτερ: Ας ξεκινήσουμε από τον εκπαιδευτικό. Θα απεργήσετε αύριο; Ποια η γνώμη σας για την απεργία;

Εκπαιδευτικός;: Φυσικά και δεν θα απεργήσω. Γιατί να απεργήσω; Για να χάσω τα λεφτουδάκια μου ή μήπως επειδή το θέλει ο Τσίπρας και η αριστερά; Αν απεργήσω τι θα γίνουν οι μαθητές; Η ΟΛΜΕ είναι υποκινούμενη. Ο υπουργός προσπαθεί να βάλει μία τάξη αλλά οι βολεμένοι συνδικαλιστές δεν τον αφήνουν.

Όλγα Ατρόμητη: Εντάξει, αρκετά. Να κι ένας άξιος και συνειδητοποιημένος εκπαιδευτικός. Αν ήταν όλοι σαν αυτόν, σίγουρα τα σχολεία μας θα ήταν καλύτερα.

Φαύλος Μίτσας: Όλγα, αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να παρατηρήσω κάτι. Κανείς δεν λέει ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι ανεπαρκείς. Εγώ να δεχτώ ότι έχουμε τους καλύτερους. Όμως, η απόφαση της ΟΛΜΕ να ξεκινήσει απεργία αντί για μαθήματα, νομίζω ότι αδικεί όλους εκείνους που έχουν διάθεση να προσφέρουν. Σίγουρα η κοινωνία θα βρεθεί απέναντί τους και δεν θα επιτρέψει να χαθούν πολύτιμες ώρες μαθημάτων. Έστω και τώρα θα πρέπει η ΟΛΜΕ να αφουγκραστεί τη θέληση του απλού κόσμου.

Όλγα Ατρόμητη: Νομίζω Φαύλο, είναι η κατάλληλη στιγμή να ακούσουμε τη γνώμη ενός γονιού που είμαι βέβαιη ότι εκφράζει το σύνολο όλων των γονέων. Το μικρόφωνο στο δαιμόνιο ρεπόρτερ μας.

Γιάννης Τεπρεντέρης: Πάντως Όλγα, αν μου επιτρέπεις, πριν περάσουμε στον δαιμόνιο ρεπόρτερ μας νομίζω πρέπει να επισημάνουμε τα αυτονόητα. Οι μαθητές μας έχουν δικαίωμα στη μόρφωση. Είναι αυτονόητο. Θα έρθει μετά η τρόικα να μας επιβάλλει το αυτονόητο, απαγορεύοντας τις απεργίες και θα λέμε πόσο κακή είναι. Από μόνοι μας πρέπει να το κάνουμε. Το ζητάει η κοινωνία.

Ρεπόρτερ: Πολύ ωραία τα είπες Γιάννη. Ας ακούσουμε τώρα την κραυγή αγωνίας ενός γονιού που εκφράζει, νομίζω, όχι νομίζω είμαι σίγουρος, το σύνολο των γονέων όλης της χώρας.

Γονιός;: Αυτή η απεργία είναι απαράδεκτη όπως και όλες οι απεργίες που γίνονται, γιατί είναι υποκινούμενες για να πέσει η κυβέρνηση και να επικρατήσει χάος. Τα παιδιά μας δεν χρωστάνε τίποτα να χάνουν μαθήματα.



Μπάμπης: Θα ήθελα στο σημείο αυτό, ενισχύοντας την άποψη του αγαπητού γονέα, να προσθέσω το εξής. Οι απεργίες υποκινούνται από την αριστερά όλο αυτό το διάστημα. Τα αποτελέσματα τα είδαμε. Πήγαμε κατά διαόλου. Νομίζω πως ήρθε η ώρα η δεξιά να προχωρήσει σε μια σοβαρή συσπείρωση. Στη συσπείρωση αυτή θα μπορούσε να χωρέσει ακόμη και μια σοβαρή και καλή χρυσή αυγή. Το είπε και ο στρατηγός-άνεμος Βύρωνας. Δεν είναι μόνο δική μου άποψη.



Άρης Πορτοχέλι: Αν μου επιτρέπεις Όλγα. Νομίζω πως πρέπει αυτοί οι κύριοι της ΟΛΜΕ να σκεφτούν πως με τις απεργίες τους σπρώχνουν τα παιδιά στα ιδιωτικά σχολεία που ούτε απεργίες κάνουν, ούτε ώρες χάνουν και καλύτερο μάθημα γίνεται.

Όλγα Ατρόμητη: Άρη, νομίζω πως έχεις απόλυτο δίκιο. Ας δούμε τι λέει για την όλη κατάσταση μία μαθήτρια το πρόσωπο της οποίας είναι καλυμμένο για ευνόητους λόγους.

Ρεπόρτερ: Δεν ξέρω ποιον να πρωτοσυγχαρώ, τον Μπάμπη ή τον Άρη.
Ανοιχτά μικρόφωνα: Μας γέμισε σάλια αυτός ο μικρός. Είπαμε να γλύφει αλλά ετούτος το παράκανε μην του πω καμιά κουβέντα.

Πανικός στο κοντρόλ. Ακούγονται φωνές. Τα μικρόφωνα κλείνουν.

Όλγα Ατρόμητη: Κυρίες και κύριοι συμβαίνουν αυτά σε ένα ζωντανό δελτίο ειδήσεων. Ας προχωρήσουμε. Να ακούσουμε τη γνώμη της μαθήτριας.

Μαθήτρια: Εμείς οι μαθητές κατανοούμε τις ανησυχίες των καθηγητών μας και συμπαραστεκόμαστε στο δίκαιο αγώνα τους για δωρεάν δημόσιο σχολείο για όλους χωρίς διακρίσεις. Θα σταθούμε συμπαραστάτες στη μάχη που διν…
Όλοι μαζί: Τι είναι αυτά που λέει. Αυτή δεν είναι μαθήτρια.

Ανοιχτά μικρόφωνα: Καλά, πόσο ηλίθιος είναι αυτός ο ρεπόρτερ. Του είπαμε να βγάλει τη μαθήτρια την ξανθιά με το μαύρο μπλουζάκι. Αυτός έβγαλε τη μαυρομάλλα με το κίτρινο φόρεμα. Να απολυθεί αμέσως.

Πανικός και πάλι στο κοντρόλ.

Μαθήτρια: Μας κλείνουν τα σχολεία, απολύουν τους καθηγητές μας, χάνονται ώρες λόγω έλλειψης καθηγητών, το χειμώνα δεν θα έχουμε πετ…

Ανοιχτά μικρόφωνα: Τι γίνεται; Ας βάλει κάποιος μια τάξη. Ρίξτε μαύρο. Μαύρο γρήγορα γιατί γίναμε ρεζίλι. Γρήγορα μαύρο.

Όλγα Ατρόμητη: Κυρίες και κύριοι, διακόπτουμε για λίγο τη ροή των ειδήσεων. Με την ευκαιρία ας δούμε λίγο και τους χορηγούς μας.

Χορηγοί:
ΙΕΚ ΠΑΡΑΚΜΗ
ΙΕΚ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ
ΙΕΚ ΠΙΚΡΗ
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ «ΖΗΤΩ ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ»
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΣ

Όλγα Ατρόμητη: Κυρίες και κύριοι, ας μην ασχοληθούμε άλλο με την απεργία των καθηγητών. Άλλωστε τα ποσοστά συμμετοχής που δίνει η ΟΛΜΕ, αμφισβητούνται έντονα από το υπουργείο παιδείας και όπως γνωρίζουμε η ΟΛΜΕ δεν φημίζεται για την αξιοπιστία της. Το υπουργείο όμως…
Μπλα, μπλα, μπλα….
Τίτλοι τέλους γι΄αυτά τα δελτία ειδήσεων.

Τα Σχολεία Σ Όλο Τον Κόσμο Ξεκινούν

Πιασμένοι από το χέρι των γονιών ή μόνοι. Ανετοι ή αγχώδεις. Εξοπλισμένοι με όλα τα απαραίτητα ή ξυπόλητοι. Καλοντυμένοι ή φορώντας απλώς ένα κομμάτι ύφασμα. 

Με λεωφορείο ή με βάρκα. Με τα πόδια ή αγκαλιά. 

Σε καλογυαλισμένα θρανία ή στο χώμα. Στο γραφείο ή στο πάτωμα. Την ώρα της διαδρομής ή κατά τη διάρκεια του μαθήματος. 

Οι εικόνες μαθητών από διαφορετικές γωνιές του πλανήτη μας υπενθυμίζουν απλώς ότι τίποτα ακόμα και σήμερα για κάποιους δεν είναι αυτονόητο. Ούτε καν το δικαίωμά τους στην μάθηση. Ας το θυμόμαστε πού και πού.

Στη Γάζα τα σχολεία ξεκίνησαν στις 25 Αυγούστου. Μικρές Παλεστίνιες από την πρώτη τους μέρα. 

20 Ιουνίου και ο 9χρονος Λεόν πάει στο σχολείο του στην Δυτική Ελβετία.

Νεαρά κορίτσια από την Ινδία μελετούν στην τάξη τους το Ιερό Κοράνι κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού.

Η νταντά της 5χρονης Μάγια την αγκαλιάζει λίγο πριν την αφήσει στον σχολείο της στο Χονγκ Κονγκ.

Κένυα: Με την σάκα του στον ώμο ο 12χρονος Κέλβιν δεν παραμελεί -πριν πάει στο σχολείο- τις αγροτικές του υποχρεώσεις.

Η Μαργκαρίτα Σαμαγιόα δίνει ένα φιλί στην 6χρονη κόρη της Βαλεντίνα και τη στέλνει στο σχολείο της στη Γουατεμάλα.

6χρονα πιτσιρίκια στο Τόκιο (όλα με παρόμοιες κασετίνες) σηκώνουν χέρι για να πουν μάθημα.

Στην Κολομβία τα παιδιά μιας οικογένειας (αδέρφια και ξαδέρφια) συγκεντρώνονται σε μικρές ομάδες για να διασχίσουν τα επικίνδυνα μονοπάτια.

Η 10χρονη Σίλβια προετοιμάζεται για το σχολείο της που βρίσκεται σε ένα μικρό χωριό, 50 χιλιόμετρα δυτικά του Ελ Σαλβαντόρ.

Η 9χρονη Νοτιοκορεάτισσα Λιμ πηγαίνει μόνο σχολείο στην περιοχή Γκογιάνγκ, βόρεια της Σεούλ.

Μια 8χρονη στην Μανίλα προσπαθεί να ολοκληρώσει τις εργασίες που της ανέθεσαν για το σπίτι.

Ο 6χρονος μαθητευόμενος μοναχός Τάντι Ντόρτζι καθώς περπατά σε ένα μοναστήρι του Τιμπου (πρωτεύουσα του Βασιλείου του Μπουτάν) στο οποίο ζουν περισσότεροι από 200 μοναχοί.

Ο Λεομπάρντο Μεντίνα, 8 ετών στο δρόμο για το σχολείο του στο Καράκας της Βενεζουέλας.

Ο Αλντεμάρ, 12 ετών είναι Βόσνιος. Εδώ τον βλέπουμε να περπατά στα προάστια του Σεράγεβο πηγαίνοντας σχολείο.

Ο Κένιερ Αλβαράντο φροντίζει τον γιο του Γκεράλ πριν τον στείλει στις 22 Αυγούστου στο σχολείο του στο Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα.

Ο 9χρονος Βέι ετοιμάζει την τσάντα του λίγο πριν αναχωρήσει για το σχολείο στο Πεκίνο.

Ο μικρούλης Αιγύπτιος φτιάχνει τα υπάρχοντά του στο Βρετανικό Σχολείο του Καϊρου.

Χωρίς παπούτσια αλλά με ισχυρή θέληση μια νεαρή Νοτιοαφρικανή μαθήτρια πηγαίνει προς το σχολείο της το οποίο συμπτωματικά βρίσκεται κοντά στην γενέτειρα του Νέλσον Μαντέλα.

Τσάντες φτιαγμένες από λινάτσα και ό,τι περίσεψε. Κασετίνες τακτοποιημένες και τσάντες με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ. Τη δύναμη και την ανάγκη της μάθησης τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να την επηρεάσει.

Τα χαριτωμένα αυτά 6χρονα παιδάκια παρακολουθούν με προσήλωση τον δάσκαλό τους να τους μιλά για τα κομπιούτερ. Στην Μπανγκόκ.

Η μαμά κρατά από το χέρι την 7χρονη Εμα και παρέα πάνε στο σχολείο της στην Πράγα.

Μια 8χρονη βγαίνει από το σπίτι, για να μπει στο μικρό βαρκάκι που θα την οδηγήσει στο σχολείο της στην Μανίλα.

Μαθητευόμενοι μοναχοί με τον δάσκαλό τους εν ώρα διδασκαλίας σε μοναστήρι του Τιμπου (πρωτεύουσα του Βασιλείου του Μπουτάν).

Σε ένα σχολείο στην καρδιά της Σενεγάλης, η 7χρονη Νιντέγιε έχει σηκωθεί στον πίνακα και λέει το μάθημά της.

Κορίτσια μπαίνουν στη σειρά για να κατευθυνθούν προς τις τάξεις στο Ελ Σαλβαντόρ.

Τάξη σχολείου σε επαρχιακή πόλη στο βόρειο τμήμα της Κένυας…

Ο Ζεράλντ Σεκουέιρα μελετά στην τάξη του. Στην Κόστα Ρίκα.

Η Βαλεντίνα Ρόντας (6 ετών) κατά τη διάρκεια της γυμναστικής σε σχολείο της Γουατεμάλα.

Η Φράνσις Μακ Μίλαν είναι μια 6χρονη μαθήτρια σε σχολείο των προαστίων του Σίδνεϋ.

Ενα μικρό σπιτάκι φτιαγμένο από λάσπη και μια φλόγα που καίει αρκούν στον 12χρονο Κενυάτη Κέλβιν για να μελετήσει τα μαθήματά του πλάι στην υπόλοιπη οικογένεια.

Η 10χρονη Γιμπανατί Ματικίνκα κάνει τα μαθήματα στο σπίτι της στη Νότια Αφρική.

Ενας Ούγγρος πιτσιρικάς χρησιμοποιεί το τραμ για να πάει στο σχολείο του στη Βουδαπέστη.

Κορίτσια στην Γάζα, την πρώτη μέρα του σχολείου.

Ο μπαμπάς και η μαμά πηγαίνουν στο σχολείο την μικρή τους. Στην Μπανγκόκ.

Η Οτομν Γουάτσον κάνει υπολογισμούς για να ετοιμάσει τα μαθήματά της στην τραπεζαρία του σπιτιού της στο Μέριλαντ.

Μαθητές ιδιωτικού σχολείου στην Νιγηρία το διασκεδάζουν.

Εξι χρονών αλλά με κινητό ο 6χρονος Ιάπωνας Σεϊσι Νισίντα τρέχει για το σχολείο.

Η προσευχή του Δασκάλου

Φώτισέ με να μοιράζω της Παιδείας το «πρόσφορο»,

με τρόπο σοφό, ώστε να φτάσει για όλους



Δημήτρη Τσιριγώτη - Φυσικού: Η προσευχή του Δασκάλου
Γαβριέλα Μιστράλ: Η προσευχή του δασκάλου

Θεέ μου,

βοήθησέ με να σταματήσω να παριστάνω το φωτεινό παντογνώστη και ας χάσω λίγο από τη λάμψη μου.
Να αντιστέκομαι στη δόξα που μου δίνει η ΄΄σκηνή΄΄ και να δίνω , απλόχερα, το ρόλο του πρωταγωνιστή στα παιδιά.
Να μην ξεχνώ ποτέ, ότι η παράσταση είναι παιδική και ας έχει νοήματα μεγάλων. 
Να ενθαρρύνω τα παιδιά να παίρνουν ρίσκα και να αγαπούν τα λάθη τους: αυτόν τον μονόδρομο της μάθησης. Να κυνηγούν, με πάθος, τη βελτίωση αλλά να φυλάγονται από της τελειότητας την παγίδα . 
Να βλέπω τη τάξη σαν αγρό με του κόσμου τα διαφορετικά λουλούδια και να σταματήσω να ρίχνω εκείνο το σπόρο που μόνο γρασίδι βγάζει.
Να αντέχω, για το καλό των παιδιών, να είμαι μερικές φορές απέναντι αν και η καρδιά μου θέλει δίπλα.
Να συνεχίσω να αφηγούμαι τα ίδια παραμύθια έτσι που να μοιάζουν διαφορετικά. Για να συνεχίσουν να εκπλήσσουν, μαζί με τα παιδιά, και εμένα. 
Φώτισέ με να μοιράζω της Παιδείας το «πρόσφορο», με τρόπο σοφό, ώστε να φτάσει για όλους.
Δωσ’ μου έμπνευση να βελτιώσω τα ταχυδακτυλουργικά μου κόλπα γιατί το σημερινό κοινό είναι πολύ απαιτητικό. Χάρισε μου λόγο ασυνήθιστο αλλά όχι περίπλοκο. 
Να μην παρασύρομαι να βλέπω τα παιδιά σαν άλογα κούρσας, αλλά σαν πουλάρια που τώρα δοκιμάζουν τα πόδια τους.
Να συνεχίσω να βλέπω την δουλειά μου σαν κοινωνική αποστολή και να αντιμάχομαι, με σθένος, την επιχειρούμενη προσπάθεια υποτίμησής της.
Αν και λαχταρώ και ξέρω ότι δικαιούμαι λίγη αναγνώριση παραπάνω να λέω: δεν πειράζει αφού κάνω αυτό που αγαπώ.

Κάνε να μην σβήσει ποτέ η φλόγα των δικών μου ματιών γιατί είναι το προσάναμμα που ανάβει και τη φλόγα στων παιδιών τα μάτια.
Να συνεχίσω να βλέπω τις ομορφιές που κρύβει ο κόσμος μας για να τις ζωγραφίζω για τους μαθητές μου και να τους εμπνέω αισιοδοξία και χαρά για τη ζωή.
Να μην κρατάω δυνάμεις και ας ξέρω ότι δεν μου αρκεί η μια δουλειά για να τα βγάλω πέρα.
Να μην ξεχνώ ότι η ύλη (που δεν βγαίνει με τίποτα ) είναι μόνο η πρόφαση και το πνεύμα ο αληθινός ο στόχος .
Να μην ψαλιδίζω τη φαντασία των παιδιών για να πλησιάσει στη δική μου λογική.
Να προσέχω λίγο παραπάνω τους αδύναμους μαθητές και ας με κουράζουν λίγο παραπάνω.
Να δέχομαι την αξιολόγηση, κάθε στιγμή, μέσα από τα φωτεινά μάτια των παιδιών και όχι, που και που, μέσα από τα σκοτεινά συρτάρια των ειδικών.
Κλείνοντας της αίθουσας τη πόρτα να αφήνω απέξω και τις δικές μου σκοτούρες, έγνοιες και σκιές και να μην τις ακούω όταν θα τη γρατζουνάνε για να ξαναμπούνε μέσα.
Να αντέχω την αμφισβήτηση των παιδιών απέναντι και στο πρόσωπο μου, ως απαραίτητη, για το δικό τους μεγάλωμά. Δύσκολο αυτό.
Δωσ' μου δύναμη να μην τους χαϊδεύω τα αυτιά με λάφυρο την αγάπη τους. Να μπορώ να διαφωνώ, έντονα μαζί τους,ό ταν χρειάζεται. Σαν να είμαι το ακόνι που, με τη κόντρα του, τροχίζει το μυαλό και τη γλώσσα τους και τα κάνει κοφτερά. Με τέτοια όπλα δεν θα έχουν τίποτα στη ζωή να φοβηθούν.
Να κόψω τη κακιά συνήθεια να είμαι ο καταθέτης στους λογαριασμούς των μαθητών και αυτοί απλοί αποταμιευτές των δικών μου γνώσεων και λογικών .
Να δείχνω στους μαθητές μου προς τα που να κοιτάξουν, αλλά να μην τους λέω και τι να βλέπουν.
Να βλέπω τους μαθητές όχι μόνο σαν δέκτες αλλά κυρίως σαν πομπούς ,παρόλο που μερικές φορές, μπορεί το σήμα τους, να με αποσυντονίζει . 
Να μην μετατρέπω το σχολείο σε φροντιστήριο αν και θα με βόλευε έτσι περισσότερο. Να μην με στροβιλίζει και μένα των εξετάσεων η δίνη. 
Να βλέπω τους συνάδελφους μου σαν συναγωνιστές, ειδικά τώρα, που θέλουν να μας κάνουν μονομάχους . 
Να μην καταφεύγω στη κατάχρηση της εξουσίας που μου δίνει ο ρόλος μου. Και αν χρειάζεται τιμωρία να δίνεται με αγάπη. Να κόψω τη κακή συνήθεια να περνάω το δικό μου, με τον κατάλογο στο χέρι, σαν όπλο που σημαδεύει. 
Να νοιάζομαι. Να νιώθω ευθύνη για αυτά. Μεγάλες κουβέντες. Δύσκολο.
Να μην δίνω μασημένη τροφή στους μαθητές αλλά να τους εμπνεύσω το πάθος της μάθησης μέσα από τη χαρά της ανακάλυψης .
Να τους πείσω να έχουν κριτική ματιά κριτική στάση απέναντι στην πραγματικότητα και να αναζητούν με αποφασιστικότητα την δική τους αλήθεια. Να δέχονται έτσι και τις αλήθειες των άλλων.
Βοήθησέ με να χτίσω φράγμα δυνατό για το χείμαρρο της βαθμοθηρίας που, τώρα πλέον, απειλεί να παρασύρει και τους εκπαιδευτικούς, λόγω και της δικής τους αξιολόγησης. 
Να μάθω τους μαθητές να αγαπάνε τη διαφορετικότητά τους ,ως το μέσο που θα τους κάνει να περάσουν, αύριο, από το εγώ στο εμείς.
Θα ήθελα τα παιδιά να συνεχίσουν να ονειρεύονται ότι θα αλλάξουν το κόσμο (όχι να τον γκρεμίσουν) και ας φοβάμαι ότι αυτός ο νέος κόσμος μπορεί να αφήσει εμένα απέξω .
Να μην ξεχνώ ότι και ας μοιάζουν οι αίθουσες φυλακές,εκεί μέσα, γεννιέται η δίψα για ελευθερία και δημοκρατία. 
Πάνω από όλα θέλω να μην σβήσει ποτέ ο παιδαγωγικός μου έρως.

Να μην θεωρήσω ποτέ τη σχέση με τη διδασκαλία δεδομένη και να τη διεκδικώ κάθε μέρα, με μια γλυκιά δόση ανασφάλειας, σαν να είναι η πρώτη μου μέρα στη τάξη. 
Δημήτρης Τσιριγώτης - Φυσικός

Γαβριέλα Μιστράλ: Η προσευχή του δασκάλου Gabriela Mistral: The Teacher's Prayer

 

Δώσε μου, Κύριε, απλότητα και βάθος.
Κάνε να μην είμαι περίπλοκος, ούτε κοινότυπος στο καθημερινό μου μάθημα.
Κάνε να υψώνω τα μάτια πάνω από το πληγωμένο μου στήθος μπαίνοντας κάθε μέρα στην τάξη μου.
Ας μη φέρνω μαζί μου στην έδρα τις μικρές μου υλικές μέριμνες, τις κωμικές λύπες μου.
Κάμε το χέρι μου ελαφρότερο στην τιμωρία και απαλότερο στο χάδι.
Ας επιπλήττω απρόθυμα για να 'μαι βέβαιος πως τιμωρώ από αγάπη.
Το πλινθόκτιστο σχολείο μου ας είναι καμωμένο από πνεύμα.
Οι φλόγες του ενθουσιασμού μου ας γεμίζουν τη φτωχή του είσοδο, τη γυμνή αίθουσα του.
Η καρδιά μου ας είναι στήλη του, η πιο δυνατή και η θέληση μου χρυσάφι καθαρότερο απ' τις κολώνες των πλούσιων σχολείων.
ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΜΙΣΤΡΑΛ
ΧΙΛΙΑΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑ-ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ 1946

 ***********************************

The Teacher's Prayer
 

Lord, you who taught, forgive me that I teach; forgive me that I
bear the name of teacher, the name you bore on earth.
Grant me such devoted love for my school that not even beauty's
flame will detract from my faithful tenderness.

Master, make my fervor long-lasting and my disillusion brief. Uproot from me this impure desire for justice that still troubles me,
the petty protest that rises up within me when I am hurt. Let not
the incomprehension of others trouble me,
or the forgetfulness of those I have taught sadden me.

Let me be more maternal than a mother; able to love and defend
with all of a mother's fervor the child that is not flesh of my flesh.
Grant that I may be successful in molding one of my pupils into
a perfect poem, and let me leave within her my deepest-felt melody
that she may sing for you when my lips shall sing no more.
 

Make me strong in my faith that your Gospel is possible in my
time, so that I do not renounce the daily battle to make it live.
Let your luminous radiance descend upon
my modest school as it
did upon the barefoot children who
surrounded you.
 

Make me strong even in my weakness as a
woman, and particularly
as a poor woman. Make me scorn all
power that is not pure, and
all duress that is not your flaming will
upon my life.

more... 

πηγή

Τί πρέπει να γνωρίζετε, πριν επιλέξετε σχολείο

Τα περισσότερα εργαζόμενα ζευγάρια στον κόσμο αναγκάζονται πολύ γρήγορα να στείλουν το παιδί τους σ’έναν βρεφονηπιακό σταθμό. Είναι η πρώτη φορά, που αισθάνονται ότι «αφήνουν» το παιδί τους. Αυτή η αίσθηση από μόνη της προσθέτει τόσο άγχος στους γονείς, που χάνουν τον ύπνο τους.
Υπάρχουν, όμως, ορισμένα θέματα, τα οποιά ειναί χρήσιμο να γνωρίζετε.

• Η ΣΧΕΣΗ ΔΑΣΚΑΛΟΥ-ΜΑΘΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ
Η σχέση, που καταφέρνει να αναπτύξει ο παιδαγωγός με το μαθητή του, είναι πιο σημαντική από οποιοδήποτε βιογραφικό (του εκπαιδευτικού). Αναλογιστείτε ότι το παιδί σας, μέχρι να πάει σε έναν παιδικό σταθμό ή στο προνήπιο, είναι περιτριγυρισμένο από ανθρώπους, που το λατρεύουν, που είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα γι’αυτό, και ξαφνικά βρίσκεται ανάμεσα σε αγνώστους, με άλλα παιδιά και δεν αποτελεί πλέον το επίκεντρο της προσοχής.

Ζητήστε από τον διευθυντή να σας συστήσει τον εκπαιδευτικό, που θα αναλάβει το παιδί σας ή ακόμα και να παρακολουθήσετε ίσως λίγη ώρα από το μάθημά του. Συζητήστε μαζί του, χωρίς να τον ανακρίνετε. Να θυμάστε ότι θέλετε έναν δάσκαλο, που να είναι υπερήφανος για την πρόοδο των μαθητών του, να δίνει προσοχή στις πληροφορίες, που θα του δώσετε, να έχει αυτοπεποίθηση.

• ΛΕΞΕΙΣ, ΛΕΞΕΙΣ, ΛΕΞΕΙΣ
Στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, τα παιδιά εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους.

Βεβαιωθείτε ότι, μέσα στην τάξη, υπάρχουν αρκετά βιβλία, αλλά και ότι δίνεται βάση στην ανάγνωσή τους και την εκμάθηση λέξεων. Ακόμα και στα χρόνια του παιδικού σταθμού, βεβαιωθείτε ότι ο δάσκαλος χτίζει τις βάσεις για την ανάγνωση.

• ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑ
Μην νομίζετε ότι τα μαθηματικά είναι κάτι, που δεν χρειάζεται να ξεκινήσει το παιδί σας από μικρή ηλικία. Ακονίζουν το μυαλό, δημιουργούν τρόπο σκέψης και –σύμφωνα με τους επιστήμονες- όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει το παιδί να ασχολείται με τα μαθηματικά τόσο λιγότερα προβλήματα θα αντιμετωπίσει στο μέλλον.

Μιλήστε επισταμένα με τον διευθυντή του σχολείου επάνω σε αυτό το θέμα. Σιγουρευτείτε ότι στην τάξη μετρούν, μαθαίνουν τα σχήματα, τη διαφορά του μεγαλύτερου από το μικρότερο κ.τ.λ.

• ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ
Μην επαφίεστε μόνο στη φήμη του σχολείου ή στην τιμή του. Μην θεωρείτε, δηλαδή, ότι το «καλό» σχολείο, σίγουρα θα είναι και καλό. Μην νομίζετε ότι πάντα ισχύει το «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις».

Επιλέξτε εσείς το σχολείο και μην μείνετε στη «διαφήμιση», που του έχουν κάνει άλλοι νωρίτερα, εκτός εάν πρόκειται για πολύ κοντινά σας πρόσωπα, στα οποία έχετε εμπιστοσύνη.

 

πηγή