Παλιό βέβαια, αλλά πετυχημένο το σύνθημα, γραμμένο στα κλειστά ρολά του μυαλού της νεοελληνικής κοινωνίας. Ωστόσο, το συνθηματάκι αυτό εκφράζει την επιτακτική ανάγκη της κοινωνίας, ο κάθε πατριώτης να πάρει θέση για όλα αυτά που συμβαίνουν καθημερινά.
Όσον αφορά τα δικά μας, τώρα που η δημόσια εκπαίδευση είναι στην ώρα μηδέν, με ωριμότητα, κριτική σκέψη και αγωνιστικό πνεύμα ας αναλογιστούμε τι είναι αυτή η αξιολόγηση που η Πολιτεία την κάνει για το καλό μας, κλείνοντας το μάτι στην κοινωνία των ιδιωτών.
Οι εκπαιδευτικοί κατηγορούνται από την «κοινωνία» ότι αρνούνται την αξιολόγηση γιατί είναι τεμπέληδες και δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα. Αυτό όμως που επιμελώς κρύβεται από τους λεγόμενους εκσυγχρονιστές και μεταρρυθμιστές είναι ότι η αξιολόγηση, δηλαδή ο καθορισμός της αξίας της γνώσης, προϋποθέτει μία αξιολογία, ένα σύστημα αξιών. Για την Πολιτεία φαίνεται ότι οι αξίες αυτές εξυπηρετούνται από το Νέο Σχολείο της Αγοράς, του κέρδους και της ανεργίας.
Είναι γνωστό ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (imperium), εξ ου και ιμπεριαλισμός, επέβαλε στους Λαούς της την Pax Romana, μια ειρήνη της υποταγής και του τρόμου. Μία εικόνα που θυμίζει το σήμερα; Η δημόσια εκπαίδευση καλείται να βαδίσει στα βήματα των ρωμαϊκών λεγεώνων και να συμβαδίσει με το νέο σύστημα αξιών της παγκοσμιοποίησης (τι ωραίος νεολογισμός!) και της «αόρατης» Αγοράς (forum).
Φυσική συνέπεια και εξέλιξη της «αξιολόγησης» θα είναι η μετάλλαξη του σχολείου σε ρωμαϊκή αρένα στην οποία οι μονομάχοι εκπαιδευτικοί θα αλληλοεξοντώνονται μπροστά στα μάτια του αυτοκράτορα.
Το κάθε σχολείο θα πρέπει να αποδείξει ότι αυτό είναι το καλύτερο, ενώ το διπλανό του τίποτε, κρυφοκοιτάζοντας μήπως ο αντίχειρας του Αυτοκράτορα δείξει το έδαφος.
Το αλληλοφάγωμα δεν έχει τέλος και το γνωρίζουν καλά αυτό οι μονομάχοι της τάξης και της ζωής που παλεύουν καθημερινά για τον άρτον τον επιούσιον.
Όσοι δάσκαλοι εδώ και πολλά χρόνια κρατάμε το λαϊκό και δημόσιο σχολείο ανοικτό, μαζί με τους γονείς και τους μαθητές μας, που υποφέρουν από την ανεργία και τη φτώχεια, δεν ξεγελιόμαστε από τις μεγάλες και ψεύτικες αξίες της αυτοκρατορίας.
Όλοι εμείς οι Γαλάτες που χρόνια τώρα δίνουμε την ψυχή μας στην τάξη κάτω από δύσκολες συνθήκες και αντιστεκόμαστε στους Ρωμαίους, θα φοβηθούμε τώρα;
Το πάθος μας για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας είναι μεγαλύτερο από την επιχειρηματικότητα και καινοτομία του «Νέου Σχολείου».
Ας το γνωρίζουν όσοι είναι εγκλωβισμένοι σε μικροατομικά συμφέροντα και πιστεύουν ότι θα γλιτώσουν όταν οι πόρτες ανοίξουν και τα λιοντάρια μπουν στο Κολοσσαίο.
Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είναι μία χάρτινη τίγρης και αυτό το γνωρίζουν καλά οι χριστιανοί. Ο φόβος δεν ταιριάζει στους Γαλάτες. Ψηλά το κεφάλι για τον δάσκαλο που έχει συνείδηση της τάξης του, σχολικής και κοινωνικής. Σιγά μη φοβηθούμε!
Ας αγωνιστούμε με την πεποίθηση ότι το μαγικό φίλτρο για την πτώση του imperium πρέπει να φτιαχτεί με μυστικό τρόπο στο μικρό γαλατικό χωριό της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Οι Γαλάτες θα νικήσουν!
Ανδριανή Στράνη
εκπαιδευτικός
2ο Γυμνάσιο Ταύρου - «Αθηνά Χατζηεσμέρ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου