Μουσική Αλέξη Παπαδημητρίου
Στίχοι Φίλιππα Νικολάου (Polygram 1985).
Τραγουδούν:
Γιάννης Πάριος, Ελπίδα, Χριστιάνα, Τάνια Τσανακλίδου, Βλάσσης Μπονάτσος, Βίκυ Μοσχολιού, Άννα Βίσση, Δούκισσα, Δημήτρης Μητροπάνος, Μαρινέλλα, Φίλιππας Νικολάου, Δάκης, Κώστας Χατζής, Χάρις Αλεξίου, Ελένη Δήμου, Λίτσα Διαμάντη, Μπέσυ Αργυράκη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Τουρνάς, Αντώνης Καλογιάννης, Αλέκα Κανελλίδου, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Τόλης Βοσκόπουλος, Γιώργος Πολυχρονιάδης & Πασχάλης. Στο πρώτο ρεφραίν σολάρει ο Χάρης Βαρθακούρης.
Τα παιδιά που έχουν στα μάτια την ατέλειωτη νυχτιά
και βαδίζουν ψηλαφώντας είναι άνθρωποι κι αυτά.
Και σε εκείνα που κυλάει μες στο αίμα τους αργά
της Μεσόγειος το Στίγμα, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που δεν μπορούνε να μιλήσουνε σωστά
κι όμως σου χαμογελούνε είναι άνθρωποι κι αυτά.
Μα και εκείνα που μιλάνε με τα χέρια μοναχά
και στα χείλη σε κοιτάνε είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που 'χουν κορμάκια γερασμένα σκελετά
ντοκουμέντα του καιρού μας, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τα παιδιά που γεννηθήκαν σαν τα δέντρα δυνατά
μα τους σπάσαν τα κλωνάρια, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά των ιδρυμάτων τα αγριεμένα σαν θεριά
σε κλουβιά παραπτωμάτων είναι άνθρωποι και αυτά.
Τα παιδιά που τα χωρίζει των γονιών η διαφορά
Ίδια μοίρα τα ορίζει, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά τα ορφανεμένα σαν μοναχικά πουλιά
που δεν βρήκανε κανένα, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τα παιδιά είναι το γέλιο που ομορφαίνει την ζωή
όποια να 'ναι, όπως να 'ναι, είναι το αύριο που θα 'ρθει
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που απλώνουν χέρι, χέρι που έλεος ζητά
από ανάγκη ποιός να ξέρει είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τις φιγούρες μας τις γκρίζες χρωματίζουν τα παιδιά
βάζουν κίτρινο, γαλάζιο και μια κόκκινη καρδιά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Στίχοι Φίλιππα Νικολάου (Polygram 1985).
Τραγουδούν:
Γιάννης Πάριος, Ελπίδα, Χριστιάνα, Τάνια Τσανακλίδου, Βλάσσης Μπονάτσος, Βίκυ Μοσχολιού, Άννα Βίσση, Δούκισσα, Δημήτρης Μητροπάνος, Μαρινέλλα, Φίλιππας Νικολάου, Δάκης, Κώστας Χατζής, Χάρις Αλεξίου, Ελένη Δήμου, Λίτσα Διαμάντη, Μπέσυ Αργυράκη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Τουρνάς, Αντώνης Καλογιάννης, Αλέκα Κανελλίδου, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Τόλης Βοσκόπουλος, Γιώργος Πολυχρονιάδης & Πασχάλης. Στο πρώτο ρεφραίν σολάρει ο Χάρης Βαρθακούρης.
Τα παιδιά που έχουν στα μάτια την ατέλειωτη νυχτιά
και βαδίζουν ψηλαφώντας είναι άνθρωποι κι αυτά.
Και σε εκείνα που κυλάει μες στο αίμα τους αργά
της Μεσόγειος το Στίγμα, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που δεν μπορούνε να μιλήσουνε σωστά
κι όμως σου χαμογελούνε είναι άνθρωποι κι αυτά.
Μα και εκείνα που μιλάνε με τα χέρια μοναχά
και στα χείλη σε κοιτάνε είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που 'χουν κορμάκια γερασμένα σκελετά
ντοκουμέντα του καιρού μας, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τα παιδιά που γεννηθήκαν σαν τα δέντρα δυνατά
μα τους σπάσαν τα κλωνάρια, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά των ιδρυμάτων τα αγριεμένα σαν θεριά
σε κλουβιά παραπτωμάτων είναι άνθρωποι και αυτά.
Τα παιδιά που τα χωρίζει των γονιών η διαφορά
Ίδια μοίρα τα ορίζει, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά τα ορφανεμένα σαν μοναχικά πουλιά
που δεν βρήκανε κανένα, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τα παιδιά είναι το γέλιο που ομορφαίνει την ζωή
όποια να 'ναι, όπως να 'ναι, είναι το αύριο που θα 'ρθει
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που απλώνουν χέρι, χέρι που έλεος ζητά
από ανάγκη ποιός να ξέρει είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τις φιγούρες μας τις γκρίζες χρωματίζουν τα παιδιά
βάζουν κίτρινο, γαλάζιο και μια κόκκινη καρδιά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου