Ένα ιστολόγιο που πηγαίνει σχολείο και αγωνιά για την παιδεία .

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Μπορείς να το διαβάσεις;



Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί γρήγορα...

ΣΝΦΜΥΩΑ ΜΕ ΜΙΑ ΕΝΡΥΕΑ ΣΤΟ ΠΙΣΗΝΑΠΙΜΕΤΟ ΤΟΥ ΚΜΤΡΠΙΑΙΖ, ΔΕΝ ΠΕΑΙΖΙ ΡΛΟΟ
ΜΕ ΤΙ ΣΡΙΕΑ ΕΑΙΝΙ ΤΟΘΟΕΠΕΜΕΝΤΑ ΤΑ ΓΤΑΜΑΑΜΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΛΞΕΗ, ΑΕΚΡΙ ΤΟ
ΠΩΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΕΛΕΙΤΥΟ ΓΑΜΜΡΑ ΝΑ ΕΑΙΝΙ ΣΤΗ ΣΤΩΣΗ ΘΣΕΗ.


ΤΑ ΥΛΟΠΙΠΟΑ ΜΡΟΠΥΟΝ ΝΑ ΕΑΙΝΙ ΣΕ ΤΧΙΥΕΑΣ ΘΙΕΕΣΣ ΚΑΙ ΜΡΟΠΕΤΙΕ ΝΑ
ΔΑΒΙΑΕΣΤΑΕ ΤΙΣ ΛΙΕΞΕΣ ΧΡΩΙΣ ΠΛΒΗΜΟΡΑ. ΑΤΥΟ ΓΝΙΤΑΕΙ ΓΙΤΑΙ Ο ΑΠΡΩΝΘΟΝΙΣ
ΕΚΕΓΛΦΟΑΣ ΔΕ ΔΑΕΒΖΙΑΙ ΓΑΜΡΜΑ ΓΑΜΡΜΑ ΚΘΑΕ ΛΞΕΗ ΑΛΛΑ ΤΗ ΛΞΕΗ ΣΑΝ ΣΟΛΥΝΟ.

Πηγή: http://trelogiannis.blogspot.com

Σοβαρές παρενέργειες σε 4 Έλληνες από το εμβόλιο της γρίπης!


Σε σύνολο 56.000 εμβολιασθέντων για τη νέα γρίπη στην Ελλάδα, τέσσερα άτομα έχουν εκδηλώσει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, κυρίως αλλεργικής φύσεως. Συνολικά, ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) έχει δεχτεί περίπου 30 αναφορές για παρενέργειες, στις δύο εβδομάδες που υλοποιείται ο εμβολιασμός.

Τα τέσσερα περιστατικά των σοβαρών αλλεργικών αντιδράσεων εμφανίστηκαν σε επαγγελματίες υγείας.

Οι εμβολιασθέντες εκδήλωσαν... βρογχόσπασμο, λαρυγγικό οίδημα, δύσπνοια, δηλαδή συμπτώματα αλλεργικού σοκ, λίγη ώρα μετά τη χορήγηση του εμβολίου. Η κατάστασή τους αντιμετωπίστηκε με την έγκαιρη παρέμβαση των συναδέλφων τους.

Πηγή: http://apneagr.blogspot.com/2009/11/4.html

Αξίζει ν' αγαπάς.






Από το CD "Μικρά παιδιά μεγάλα όνειρα"

Παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου

δοκιμάσαμε τα πάντα,εκτός από την αγάπη.... Theodore Monod

Η φωτογραφία αυτή είναι πραγματική. Τραβήχτηκε το 1992. Τώρα έχει ξεραθεί και το μόνο που μπορείς να διακρίνεις είναι το περίγραμμά της...

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

Η ενορία μας, το χωριό μας ακόμα και το σχολείο μας τον τελευταίο καιρό αγωνιά για την κατάσταση της υγείας ενός αγαπητού μας αδελφού η οποία είναι αρκετά κρίσιμη. Ναι κρίσιμη... μα παράλληλα και ελπιδοφόρα καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που έχει δείξει σημάδια βελτίωσης.
Όλες όμως αυτές οι διακυμάνσεις της υγείας του, έχουν αντίκτυπο στο τι πιστεύουμε εμείς και τι ικάζουμε σχετικά με την έκβαση της ιστορίας αυτής.
Θα ζήσει ή όχι;
Τίποτα δεν πρέπει να πιστεύουμε. Τίποτα να μην προεξοφλούμε.
Πάντα να ελπίζουμε! Πάντα να πιστεύουμε!
Απόδειξη:
Νόμιζαν επί 23 χρόνια ότι ήταν σε κώμα!

Επί 23 χρόνια ένας άνδρας από το Βέλγιο ζούσε «παγιδευμένος» στο παράλυτο σώμα του, χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει με τους συγγενείς και τους γιατρούς του που θεωρούσαν ότι βρισκόταν σε κώμα και δεν είχε επαφή με το περιβάλλον.
Ο 46χρονος Ρομ Χουμπέν, 46 ετών σήμερα, ήταν ένας νεαρός φοιτητής, λάτρης των πολεμικών τεχνών, όταν έπεσε θύμα σοβαρού τροχαίου ατυχήματος, το 1983. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες στο νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε διέγνωσαν ότι είχε πέσει σε άγρυπνο κώμα, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Ντερ Σπίγκελ.

Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν δυόμισι δεκαετίες και να γίνουν ειδικές ιατρικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης για να διαπιστωθεί ότι ο εγκέφαλός του λειτουργούσε κανονικά και ότι ο άτυχος άνδρας αντιλαμβανόταν τα πάντα αλλά δεν μπορούσε να επικοινωνήσει.

Τα τελευταία τρία χρόνια ο Χουμπέν υποβάλλεται σε θεραπεία και κατάφερε, με τη βοήθεια ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, να αφηγηθεί το Γολγοθά που έζησε όλα αυτά τα χρόνια.

«Ούρλιαζα αλλά δεν με άκουγαν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που με ανακάλυψαν, τότε γεννήθηκα για δεύτερη φορά», περιέγραψε. «Θέλω να διαβάζω, να μιλάω με τους φίλους μου και να απολαμβάνω τη ζωή, τώρα που ξέρουν ότι δεν είμαι νεκρός», πρόσθεσε, διευκρινίζοντας ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια «ονειρευόταν μια καλύτερη ζωή».

Πηγή: http://36dimotiko.blogspot.com/2009/11/23.html

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΝΕΟΤΑΞΙΚΟ ΡΕΣΙΤΑΛ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ...


"Να καταγγέλλονται οι καθηγητές που
επιβάλλουν συμμετοχή στην προσευχή"

Να καταγγέλλουν στο υπουργείο τους δασκάλους και τους καθηγητές που επιβάλλουν σε παιδιά να συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή και στον εκκλησιασμό κάλεσε χθες γονείς και μαθητές η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.


Στο πλαίσιο εκδήλωσης του "Συνηγόρου του Παιδιού", με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Παιδικής Κακοποίησης –και θέμα "Σχολικοί κανονισμοί και δημοκρατική συνείδηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση"–, μια νεαρή μαθήτρια έθιξε το ζήτημα του υποχρεωτικού εκκλησιασμού και προσευχής, απευθυνόμενη στην υπουργό, κάνοντας λόγο για ..."καταναγκαστική εργασία".

"...Είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς μαθητές. Ενώ τα σχολεία θεωρούνται ως χώροι ελεύθερης έκφρασης, μας επιβάλλεται να παρευρισκόμαστε στην προσευχή...", είπε συγκεκριμένα η μαθήτρια, ζητώντας την άποψη της κ. Διαμαντοπούλου."


...Είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα που απασχολεί όλη την Ευρώπη. Από τη μια έχουμε κοινωνίες που έχουν διαμορφώσει μέσα στους αιώνες διάφορα πιστεύω – και όχι μόνο θρησκευτικά – και από την άλλη το γεγονός ότι σήμερα συμβιώνουμε με ανθρώπους από άλλους πολιτισμούς. Στη δημοκρατία πρέπει να σεβαστούμε και τα δυο. Η υπάρχουσα δημοκρατία δεν μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα της, αλλά και δεν μπορεί να υποχρεώσει τους φιλοξενούμενους να αφομοιώσουν τα πιστεύω της...", τόνισε αρχικά η υπουργός Παιδείας.


"...Αν συμβαίνει αυτό (σ.σ. εννοεί την επιβολή της συμμετοχής στον εκκλησιασμό-προσευχή), θέλω να μου το αναφέρετε. Δεν μπορεί κανένας δάσκαλος να επιβάλλει σε παιδί να συμμετέχει σε προσευχή, είτε είναι μετανάστης είτε είναι δηλαδή παιδί που προέρχεται από άλλη χώρα, με άλλο θρήσκευμα, είτε είναι και Έλληνας. Στη χώρα υπάρχει ανεξιθρησκία. Επομένως επ’ ουδενί δεν υπάρχει το θέμα της επιβολής να συμμετέχει κάποιος στην πρωινή προσευχή ή σε οποιαδήποτε διαδικασία που αφορά τα θρησκευτικά ή τα συγκεκριμένα θέματα της θρησκείας...", κατέληξε η κ. Διαμαντοπούλου.Να σημειωθεί ότι το εν λόγω θέμα είχε αναδειχθεί και πέρυσι ύστερα από σχετικές διαμαρτυρίες γονέων και μαθητών.
Τότε οι υποστηρικτές της υποχρεωτικής συμμετοχής στην προσευχή – εκ της Εκκλησίας και εκτός αυτής – είχαν επικαλεστεί την παράγραφο 2, του άρθρου 16 του Συντάγματος της Ελλάδος, που αναφέρει:

"Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες".

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Ράδιο-Μαραθώνιος Βοήθειας για την μικρή Μαρία


Η μικρή Μαρία Φαρσαράκη γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 2006.


Είναι μόλις 3 ετών άλλα ζυγίζει μόνο 8 κιλά.
Πάσχει από όγκο στο κεφάλι.


Προέρχεται από οικογένεια πολυτέκνων που λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει αδυνατεί να ανταποκριθεί στα υψηλά ποσά που απαιτεί η νοσηλεία του παιδιού τους.

Την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009, θα διενεργηθεί Μαραθώνιος Βοήθειας με την έγκριση και άδεια του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, από τον ραδιοφωνικό σταθμό «Ερωτόκριτος 87,9 FM» καθώς και από το στούντιό του «Κρήτη 87,5 FM» στην Αθήνα.


Μηνύματα από κινητό για όσους μένουν στην Ελλάδα:Στείλτε μήνυμα από το κινητό σας γράφοντας ΜΑΡΙΑ με ελληνικούς ή λατινικούς χαρακτήρες και το στέλνετε στο 54234, με χρέωση 1,00€ + ΦΠΑ.Ολόκληρο το ποσό πηγαίνει για την βοήθεια της μικρής Μαρίας.


Ο αριθμός ισχύει ως και τις 26/11/2009 το βράδυ.


Προωθήστε τον πενταψήφιο αριθμό σε όλους τους γνωστούς σας.Λογαριασμοί Τραπέζης:Στο όνομα: Μαρία ΦαρσαράκηΠαγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα:Αρ. Λογαριασμού: 742051ΙΒΑΝ: GR 300 87 00 71 000 000 000 074 20 51Αγροτική Τράπεζα:Αρ. Λογαριασμου: 366 01 154191 52ΙΒΑΝ: GR 46 0431 1100 0036 6011 5419 152 BIC:ABGRGRAA


Περισσότερα δείτε ΕΔΩ: http://www.erotokritos.gr/index.php?topic=news&nid=1461
Πηγή:http://www.trelogiannis.blogspot.com

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Άγγελέ μου πρόσεξε, μη χάσεις τα φτερά σου!

Κάποτε, λέει ένας μύθος, ήταν ένας άγγελος, που θέλησε να γνωρίσει τις χαρές και τις ηδονές, που ξελογιάζουν τους ανθρώπους. Ήταν παράξενος να μάθει γι’ όλα αυτά, που οι ανθρωποι θυσιάζουν ακόμη και τη ψυχή τους.
Παρουσιάσθηκε λοιπόν μπροστά στο θρόνο του ∆εσπότη Χριστού και ζήτησε να κατέβει στη Γη και να ζήσει κι αυτός όπως οι άνθρωποι. Ο Πανάγαθος Θεός θέλησε να τον αποτρέψει. Όμως αυτός τον πίεζε με παρακάλια να τον αφήσει. Τελικά τον άφησε, λέγοντάς του με πόνο:
- «Άγγελέ μου πρόσεξε, μη χάσεις τα φτερά σου»!
Κατέβηκε λοιπόν στη γη ο άγγελος με την φωτεινή του τη μορφή και τα ολόλευκα φτερά του κι άρχισε να συναναστρέφεται με τους ανθρώπους, που γλεντούσαν, όπως έλεγαν, τη ζωή τους. Στην αρχή η καθάριά του μορφή και η καλοσύνη ελέγχανε τους σκοτι σμένους απ’ τα πάθη τους ανθρώπους και τον κοιτούσαν όλοι τους εκστατικοί, με δέος. Όμως, σαν μάθανε γιατί και πώς βρέθηκε εκεί, άρχισαν από κακία κι από ζήλια να προσπαθούν στης αμαρτίας τις πλάνες τέχνες να τον μυήσουν, για να τον κάνουν όμοιο μ’ αυτούς και η συνείδηση – όση τους είχε απομείνει – να πάψει πια να τους ελέγχει. Κι έτσι πες-πες, σιγά-σιγά, με την μαλαγανιά και τη ψευτιά και την ψευδαίσθηση της ηδονής τον έκαναν τελείως να ξεχάσει ποιος ήταν και από πού κατέβηκε.



Διαβάστε τη συνέχεια του διηγήματος του Ιωάννη Γ. Θαλασσινού εδώ.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Αφιέρωση


Ξεκίνησα να γράφω αυτές τις γραμμές στα τέλη του Γενάρη του 2006.
Μετά από μια κουβέντα με την έλλη στο Μοναστηράκι. Μετά από πολλές κουβέντες σε σπίτια, σε δρόμους, σε σκαλιά, σε παγκάκια, σε εκκλησίες, σε ταβέρνες, σε πορείες, σε τρένα, σε συναυλίες και παραλίες. Με ανθρώπους διαφορετικούς, που υπήρξαν δώρο για μένα. Μεθυσμένη και ξεμέθυστη. Χαρούμενη και κλαμένη. ήρεμη και θυμωμένη. Ωστόσο πάντα ερωτευμένη και παθιασμένη. έτσι η προσπάθεια αυτή τελικά έγινε:
Γι’ αυτούς που μπορούν να υπάρξουν μονάχα ολόκληροι: χωρίς την ψυχή τους είναι πτώματα, ενώ χωρίς το κορμί τους φαντάσματα.
Που αγαπούν ολόκληροι: πάει να πεί σωματικά: μ’ ένα άγγιγμα που θεραπεύει κι ένα ζεστό πιάτο φαΐ.
Που ρίχονται στη ζωή χωρίς καβάτζες, όπως σε κάθε μεγάλο έρωτα, δίχως να νοιάζονται για την εξασφάλισή τους.
Γι’ αυτούς που ελπίζουν σαν την πόρνη και το ληστή: χωρίς καμιά βεβαιότητα, καμιά θωράκιση, ανοιχτοί.
Που γνωρίζουν ότι δεν είναι τίποτα από μόνοι τους: υπήρξαν πάντοτε γιοί και κόρες, φίλοι και αδελφοί, εραστές^ κι αν κάτι είχε αλλάξει δεν θα ήταν αυτοί που είναι.
Που προσεύχονται την ώρα που σφουγγαρίζουν ή κάνουν έρωτα γιατί η Αγάπη είναι ο τρόπος που υπάρχουν.
Για τους εφήβους όλων των ηλικιών, γιατί εφηβεία είναι όταν όλα παίζονται κι όλα μπορούν να συμβούν αφού τίποτα δεν έχει βαλτώσει ακόμα στη συνήθεια. Είναι τότε που συμβαίνουν τα θαύματα.
Για τους απλούς που ζούν μές στην πρωτόκτιστη αθωότητα.
Γι’αυτούς που δεν φοβούνται να γυμνωθούν και να εκτεθούν, γιατί τίποτα δεν πόθησαν παραπάνω από αυτό: λίγη ειλικρίνεια.
Που δεν φοβούνται να μαλώσουν με το Θεό, όπως με κάθε Αγαπημένο, γιατί δεν έχουν μάθει να κρύβονται.
Που δεν φοβούνται τίποτα γιατί «η αγάπη έξω βάλλει τον φόβο».
Πια τους παππούδες και τις γιαγιάδες με τα ρυτιδωμένα μέτωπα και τα ροζιασμένα χέρια που μοιάζουν παλιωμένα κουκούλια απ? όπου θα βγεί η μεταμορφωμένη πεταλούδα.
Για όσους ξέρουν ότι το δύσκολο δεν είναι να στείλεις SMS για τους σεισμοπαθείς στην Ινδία, αλλά το ν’ αντέξεις τον διπλανό σου με σάρκα και αίμα, πάνω στη δική σου σάρκα, στα δικά σου νεύρα^ κι εκεί ζυγίζεται η αλήθεια του ανθρώπου.
Όσους μπορούν να δεχτούν ότι δεν τους αγαπούν επειδή το αξίζουν.
Για εκείνους που αγαπούν χωρίς υποχρέωση, χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση αφού πιστεύουν πώς όλα τελειώνουν εδώ. Κι όμως δεν μπορούν να υπάρξουν αλλιώς.
Που τους αρκεί το να ?ναι κανείς άνθρωπος για να κινήσουν γή και ουρανό για χάρη του.
Για όσους έχουν κάνει τις πιο μεγάλες κουβέντες με το Θεό πέντε η ώρα το πρωΐ στο Θησείο κλωτσώντας άδεια μπουκάλια μπύρες.
Για το πρεζόνι που μου ?δωσε την ευχή «τη γλύκα του Χριστού να χεις» για μισό χαμόγελο κι ένα τσιγάρο.
Γι’ αυτούς που δεν μπορούν ν’ αποδεχτούν έναν Θεό που καταλαβαίνουν. Μπορούν μονάχα να ζήσουν έναν Θεό που τους φλερτάρει σε κάθε βήμα.
Που αδυνατούν να κλειστούν αυτιστικά στις ενοχές που τους χωρίζουν απ? τους άλλους.
Για τους ελεύθερους, που δεν τους ενδιαφέρει να επιβάλλονται, αλλά δεν μπορούν και να τους επιβληθούν.
Για όσους «τι κρίμα, παντού περισσεύουν» για τα μέτρα του κόσμου.
Για εκείνους που ζούν μ’ έναν Θεό Νυμφίο και μανικό Εραστή αφού την ομορφιά της ζωής την έμαθαν με τον έρωτα: τα ηλιοβασιλέματα και τ’ αστέρια της νύχτας.
Για τους ταπεινούς που τα δέχονται όλα όπως η γή: χωρίς να διαμαρτύρονται τα κάνουν δέντρα και λουλούδια.
Γι’ αυτούς που δεν συμβιβάζονται με ό,τι μειώνει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Που μάτωσαν στις εξεγέρσεις προτού καταλάβουν ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο αν αφήσεις να σού σταυρώσουν ό,τι σε χωρίζει από όλους και όλα.
Για εκείνους που είδαν τους φίλους τους ν’ αυτοκαταστρέφονται μές το αλκοόλ και τις ουσίες, αρνούμενοι να επιβιώσουν επειδή λαχταρούσαν να ζήσουν.
Εκείνους που προτίμησαν να χαθούν μέσα στο πάθος τους για τη ζωή παρά να χάσουν το πάθος τους.
Για όσους συντριμμένα χαρίζουν τα κομματάκια τους στο Θεό να τους τα ενώσει: να τους σώσει, να τους φτιάξει ολόκληρους, αυτό που όντως είναι.
Όσους ζούν με τη λαχτάρα να γίνει ο Χριστός «τα πάντα τοις πάσι», ν’αναστηθούν «ίνα ώσι έν», χωρίς περιορισμούς, χωρίς να νοιάζονται για τα πότε και τα πώς.
Γι’ αυτούς που μπήκαν στην εκκλησία με το αίτημα: «το απρόσληπτον και αθεράπευτον», που σημαίνει: ή θα μ’ αντέξει γιατί εγώ ο ίδιος δεν αντέχω τον εαυτό μου, ή θα με χωρέσει γιατί δεν χωράω πουθενά ή τίποτα.
Που τις στιγμές της τρέλας τους φωνάζουν: «ή κι οι τρίχες του κεφαλιού μου είναι μετρημένες ή τίποτα δεν βγάζει νόημα».
Που σηκώνουν τη γροθιά στον ουρανό: «άς με κολάσεις χίλιες φορές, φτάνει να υπάρχεις».
Γι’ αυτούς που ζούν τον Παράδεισο και την Κόλαση εδώ και τώρα γιατί έτσι παίζεται το παιχνίδι.
Για όσους ζούν σαν δώρο το πρώτο μπάνιο του καλοκαιριού, ένα ποτήρι νερό, το πρώτο φύλλο της μουριάς, έναν χορό όπου κανείς δεν φυλάει τον εαυτό του.
Όσους δεν μπερδεύονται με το τι σημαίνει καλό και τι κακό αφού όλα είναι Αγάπη και άρνησή της.
Για εκείνους που είμαι καρφιά στα μάτια τους αφού δεν ξέρουν που να με κατατάξουν για να ηρεμήσουν.
Γι’ αυτούς που μ’ αγκαλιάζουν και με κρατούν. Αυτούς που μ’ εμπιστεύονται.
Αυτούς που δεν ντρέπονται για μένα. Αυτούς που κάνουν όπως ο Χριστός.

Aλέξανδρος Κοσματόπουλος


Πηγή: http://www.trelogiannis.blogspot.com/

Οι φρικτές αποκαλύψεις για τη Γ.Γ. του Υπουργείου Παιδείας Θάλεια Δραγώνα




«ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ πολιτική» ήταν η Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 ενώ η Ελληνική εθνική ταυτότητα είναι στηριγμένη σε μύθους και «ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών» αναφορικά με το μεγαλείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!

Αυτές οι εθνικά επικίνδυνες απόψεις δεν ανήκουν σε κάποιον Τούρκο ιστορικό-δεκανίκι των ανθελληνικών επιδιώξεων της Αγκυρας, αλλά εκφράζουν απόλυτα την ειδική γραμματέα Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κυρία Θάλεια Δραγώνα, η οποία ανέλαβε τα καθήκοντά της στο υπουργείο Παιδείας την περασμένη εβδομάδα!


Η απόφαση του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου να διορίσει την πρώην βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ (τη διετία 2007-2009), γνωστή για τις «προοδευτικές» ιστορικές ιδέες της, επικεφαλής του σχεδιασμού και της χάραξης της εκπαίδευσης των Ελληνόπουλων, γεννά έντονα ερωτήματα και επαναφέρει στη μνήμη μέρες του ανιστόρητου βιβλίου Ιστορίας της κυρίας Μαρίας Ρεπούση.


Οι απόψεις της τέως γραμματέως του Τομέα Παιδείας του Κινήματος και καθηγήτριας Κοινωνικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφορικά με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι διαχρονικά σταθερές, στην προαναφερθείσα κατεύθυνση, επιτείνοντας τον προβληματισμό γύρω από το σκεπτικό της επιλογής της.Βασικός άξονας της επιχειρηματολογίας της κυρίας Δραγώνα για την εκ βάθρων αλλαγή των σχολικών συγγραμμάτων είναι ότι διαμορφώνουν στους Ελληνες μαθητές μια «ψευδαισθητική και απατηλή ταυτότητα», προβάλλοντας το μεγαλείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και τα ανδραγαθήματα των προγόνων μας (!), ενώ αυτή η «στρατηγική παρέκκλισης» στηρίζεται στην «αποσιώπηση της σημασίας, της τεράστιας δύναμης, της έκτασης και του κύρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»!


Από τις πραγματικά πρωτοφανείς θέσεις της ειδικής γραμματέως Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων προκύπτουν σοβαρές ενστάσεις για τα κριτήρια βάσει των οποίων στελεχώνονται νευραλγικές θέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, καθώς και αυξημένο ενδιαφέρον για τη μεταρρυθμιστική πλατφόρμα που προτίθεται να προωθήσει στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας.Ενδεικτικό του εκπαιδευτικού και ιστορικού πλαισίου στο οποίο κινείται η κυρία Δραγώνα είναι το βιβλίο που επιμελήθηκε σε συνεργασία με τον Τούρκο καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπογάζιτσι της Κωνσταντινούπολης, Φαρούκ Μπιρτέκ, με τίτλο «Ελλάδα και Τουρκία – Πολίτης και Εθνος-Κράτος». Το βιβλίο αυτό, το οποίο εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2006,είναι αποτέλεσμα διεπιστημονικού διαλόγου μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων κοινωνικών επιστημόνων, στον οποίο πρωτοστατεί η ίδια ήδη από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας.



Βάσει της επιστημονικής προσέγγισης της κυρίας Δραγώνα στην ενότητα «Πώς οι Ελληνες και οι Τούρκοι μαθητές αντιλαμβάνονται την ιστορία, το έθνος και τη δημοκρατία», απαιτούνται άμεσες αλλαγές στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και της Γεωγραφίας, αφού παρουσιάζουν το ελληνικό έθνος να έλκει την καταγωγή του στην αρχαιότητα, κάτι που για την ίδια δεν ισχύει! Η νέα ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων δικαιώνει απόλυτα τους ανθελληνικούς ισχυρισμούς των Τούρκων υποστηρίζοντας ότι η απεικόνιση του ελληνικού έθνους στα σχολικά βιβλία της χώρας μας «ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών» (σελ.334).



Η συστηματική διαστρέβλωση της Ιστορίας από το ελληνικό κράτος, κατά την κυρία Δραγώνα, υλοποιείται με την παρουσιαζόμενη «πολιτισμική ‘‘καθαρότητα’’» των Ελλήνων, μέσω της άρνησης «των επιδράσεων, με δεδομένο τον εθνικό μύθο της πολυχιλιετούς πολιτισμικής ‘‘διατήρησης’’, πριν απ’ όλα αρνείται να αναγνωρίσει τις οθωμανικές και τουρκικές επιδράσεις» (σελ. 336). Το μεγάλο «παράπονο» της νέας ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας είναι η άνιση και άδικη μεταχείριση που επιφυλάσσουν τα σχολικά μας βιβλία στους Τούρκους, σε αντιδιαστολή με την «επεκτατική εθνική πολιτική κατά τον 19ο και 20ό αιώνα» των Ελλήνων!



«Η διεκδίκηση εδαφών, για παράδειγμα, αναφέρεται συστηματικά ως μέρος των ‘‘εθνικών δικαίων’’ των Ελλήνων και σαν αθέμιτη επιθετικότητα για όλους τους ‘‘άλλους’’» (σελ. 332).Η κυρία Δραγώνα φαίνεται να ενοχλείται ιδιαίτερα και από τον ηρωισμό του ελληνικού έθνους. «Οι στρατιωτικές νίκες αποδίδονται στον ηρωισμό των Ελλήνων και οι αντίστοιχες ήττες είτε δεν ερμηνεύονται είτε αποδίδονται στο πλήθος ή στην αγριότητα των κάθε εθνικότητας αντιπάλων» (σελ. 332), ενώ χαρακτηρίζει «ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» την αφήγηση της Σφαγής των Ελλήνων στη Σμύρνη το 1922!«Τα μόνα δεδομένα στα βιβλία αφορούν τις συγκρούσεις των δύο κρατών, από το 1922, που περιγράφεται με ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» (σελ. 339). Στο μεταξύ, η έντονη ενόχληση της κυρίας Δραγώνα με το γεγονός ότι στα σχολικά βιβλία οι Ελληνες «εμφανίζονται ‘‘ηρωικοί’’, ‘‘μεγαλόψυχοι’’, ‘‘αποφασισμένοι’’, ‘‘άφοβοι’’, ‘‘έτοιμοι να θυσιαστούν για την πατρίδα τους και την ελευθερία’’» (σελ. 89) είχε ήδη γίνει γνωστή από το 1997 στο βιβλίο «Τι είν’ η πατρίδα μας;»,το οποίο είχε επιμεληθεί με ην καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Αθηνών, κυρία Αννα Φραγκουδάκη.


Οι ίδιες απόψεις και για τον «εθνικισμό» της Επανάστασης και την ασυνέχεια του ελληνικού έθνους.«Ο λόγος των σχολικών βιβλίων για το έθνος, την κουλτούρα, την πολιτισμική ομοιογένεια και την εθνική συνέχεια από την αρχαιότητα εμφανίζεται να παραμένει εγκλωβισμένος στους μύθους και τις αντιφάσεις ενός εθνικισμού του 19ου αιώνα» (σελ. 16). Εν κατακλείδι, η ελληνική εθνική ταυτότητα που καλλιεργούν τα σχολικά βιβλία είναι «μια ψευδαισθητική ταυτότητα». «Αυτή η απατηλή ταυτότητα έχει ανάγκη από μύθους (όπως αυτοί που συναντάμε στα σχολικά εγχειρίδια αλλά και στις κυρίαρχες κοινωνικές αναπαραστάσεις), που εκτρέφουν τη φαντασιωτική σημασία της» (σελ. 88)!Το «κερασάκι».



Ως βιβλίο-«παράδειγμα» έχει χαρακτηρίσει η ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κατά το πρόσφατο παρελθόν, το βιβλίο «Το βάσανο της Ιστορίας», το οποίο πρότεινε μέσω της προσωπικής ιστοσελίδας του ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και κατέβασε ύστερα από σχετικό δημοσίευμα του ΘΕΜΑτος».Η κυρία Δραγώνα στο τεύχος Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2008 του περιοδικού «Σύγχρονα Θέματα» αναφέρει ότι το βιβλίο αποδίδει «μεγάλη σημασία σε τέτοιου τύπου εγχειρήματα», καθώς το συγκεκριμένο «αποτελεί παράδειγμα», χαρακτηρίζοντας μάλιστα την Επανάσταση του 1821 «ελληνικό εθνικισμό που ήταν συνδεδεμένος με αλυτρωτισμό και επεκτατισμό»!Μια Παλιά Ιστορία. Περιγράφοντας την Ελλάδα σαν εκτροφείο ρατσιστών!



Οι ανθελληνικές τοποθετήσεις της κυρίας Θάλειας Δραγώνα δεν περιορίζονται στα προκλητικά της βιβλία. Φαίνεται πως η νέα ειδική γραμματέας εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων προσέβαλε τους Ελληνες και σε εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε και, μάλιστα, ακόμα και μπροστά σε εκπροσώπους ξένων χωρών.Χαρακτηριστική -και έντονα χαραγμένη, ακόμη και σήμερα, στη μνήμη των ξένων διπλωματών- ήταν η παρουσία της στο κλειστό συνέδριο της βρετανικής πρεσβείας, τον Οκτώβριο 2005, στην Υδρα.Η κυρία Δραγώνα ήταν μια από τους 40 επιλεγμένους καλεσμένους-ομιλητές της «μυστικής» συγκέντρωσης που διοργάνωσαν οι Βρετανοί με τη βοήθεια του ΕΛΙΑΜΕΠ.Αντικείμενο της τοποθέτησής της, τα δικαιώματα των μειονοτήτων» και η «πολυπολιτισμικότητα». Οταν έλαβε τον λόγο, φέρεται να εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην Ελλάδα, περιγράφοντάς την περίπου σαν ένα εκτροφείο ρατσιστών. Συγκεκριμένα, ενώπιον του τότε Βρετανού πρέσβη κ. Σάιμον Γκας, πλήθος διπλωματών αλλά και δημοσιογράφων των «Financial Times», του BBC και του «Economist», κατηγόρησε σύμφωνα με πληροφορίες τους Ελληνες δικαστές ότι στοχοποιούν τους μετανάστες και τα ελληνικά media και τους δημοσιογράφους πως δεν χάνουν την ευκαιρία να κατηγορήσουν τους αλλοδαπούς για ό,τι στραβό συμβαίνει στην Ελλάδα.



Φέρεται, μάλιστα, να έφτασε στο σημείο να «προτείνει» στα ευρωδικαστήρια να επιβάλουν πρόστιμα στην Ελλάδα για τη ρατσιστική συμπεριφορά των πολιτών της. Ο «πύρινος» λόγος της κυρίας Δραγώνα δεν πάγωσε μόνο τους υπόλοιπους Ελληνες συμμετέχοντες αλλά και τους ίδιους τους Βρετανούς.Ο ίδιος ο τότε Βρετανός πρέσβης ένιωσε την ανάγκη να τοποθετηθεί αμέσως μετά και να αναφερθεί σε αντίστοιχα περιστατικά που καταγράφηκαν στη χώρα του, προκειμένου να αμβλύνει τις εντυπώσεις εις βάρος της Ελλάδας.



πηγή: Πρώτο Θέμα με πληροφορίες από Κlassikoperiptosi και ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ

Οι περιπέτειες ενός ψαρά με έναν ξεροκέφαλο γάιδαρο!!!

Μνήμες...

Παιδικά παιχνίδια...

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Έλα να παίξουμε



''Ο τρίχρονος γιος μου δεν παίζει μόνος του ούτε ένα λεπτό. Είναι «φυσιολογικό» να θέλει να παίζει συνέχεια μαζί μου και πώς μπορώ να το χειριστώ;''

Είναι σημαντικό το παιδί να αποκτήσει την ικανότητα να απασχολείται μόνο του όταν δεν υπάρχει κάποιος άλλος διαθέσιμος και να μην του προκαλεί αυτό δυσφορία. Μπορείτε να του αγοράσετε «δημιουργικά παιχνίδια», όπως ονομάζονται, τα οποία καλλιεργούν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα του παιδιού και δεν προϋποθέτουν τη συμμετοχή άλλων ατόμων. Μέσα από αυτά πιθανό να του εμφυσήσετε ένα χόμπι που στη συνέχεια να το αναπτύξει ο ίδιος από μόνος του. Τον ίδιο ρόλο μπορεί να παίξουν τα βιβλία και οι τέχνες (π.χ. ζωγραφική), αρκεί να βρείτε ποιο από αυτά διατηρεί το ενδιαφέρον του γιου σας.

Είναι επίσης σημαντικό το παιδί να έρχεται σε επαφή με άλλα άτομα προκειμένου να μάθει τους «κανόνες» της ομάδας και έννοιες όπως «μοιράζομαι», «περιμένω τη σειρά μου» κ.λπ. προκειμένου να μπορεί στο μέλλον να εντάσσεται ομαλά σε ομάδες. Καλέστε παιδιά στο σπίτι ή επισκεφθείτε μαζί χώρους όπου υπάρχουν άλλα παιδιά (π.χ. πάρκο) και ενθαρρύνετέ τον να παίξει μ’ εκείνα ενώ εσείς θα βρίσκεστε εκεί κοντά, αν σας χρειαστεί.

Πηγή: www.myworld.gr

Τα παιδιά μιλούν για την αγάπη!




Πηγή: http://fosilaron.blogspot.com/

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Ο μικρός Αναστάσης ...ο μεγαλύτερος Άγιος του 20ου αιώνα ...


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ




{Απομαγνητοφωνημένη εκπομπή

7-11-06 /αναρτάται με την ευλογία του}.
Θέλετε αγαπητοί μου σήμερα να πούμε μερικά πράγματα για τον Άγιο Νεκτάριο ,για τον Άγιο της Ταπείνωσης ,για τον Άγιο της απέραντης αγάπης για τον Άγιο της μεγάλης υπομονής ,για τον Άγιο που πέρασε τόσα πολλά ,που ταπεινώθηκε τόσο πολύ ενώπιον του Κυρίου και γι αυτόν τον λόγο δοξάστηκε τόσο πολύ από τον Θεό..; Κοιτούσα το ημερολόγιο και έβλεπα ότι σε αυτές τις ημέρες κοντά ,έρχεται η γιορτή του Αγίου Νεκταρίου και είπα ,σαν ευγνωμοσύνη προς τον Άγιο -το αισθάνομαι αυτό μες στην ψυχή μου -να αφιερώσουμε μια εκπομπή στον Άγιο αυτόν ,τον τόσο μεγάλο ,τον Άγιο του αιώνα , του προηγούμενου αλλά και του δικού μας και όλων των αιώνων… Θέλω να πω αρχικά ,το πόσο μεγάλη χαρά ένιωσα όταν «γνώρισα» για πρώτη φορά τον Άγιο Νεκτάριο . Μέχρι το 1988, ήξερα ότι υπάρχει ……ήξερα το όνομά του …είχα ακούσει και για μερικούς γνωστούς μου, που είχαν αυτό το όνομα ,όχι πάρα πολλοί άνθρωποι αλλά ήταν μερικοί που ονομάζονταν έτσι. Παρ’ όλα αυτά δεν ήξερα τίποτα για τη ζωή του .Δεν ήξερα τίποτα το λεπτομερειακό για τον τόπο που μεγάλωσε και έζησε, για την Αίγινα , τον τόπο που ίδρυσε το μοναστήρι ,δεν ήξερα κάτι για τα θαύματά του…. Και πώς ο Άγιος με βρήκε;; ….χωρίς να το περιμένω χωρίς να το έχω υποπτευθεί χωρίς κανένας να με προετοιμάσει για κάτι τέτοιο . Δεν ξέρω αν θα σας κουράσω, αλλά θέλω να σας διηγηθώ το πως γνώρισα τον Άγιο Νεκτάριο σε ανύποπτο χρόνο σε μια δημοτική βιβλιοθήκη ,εκεί που πήγαινα και διάβαζα για να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις και είχα μεγάλη ένταση…ήμουν στην τρίτη Λυκείου. Διάβαζα σε μια βιβλιοθήκη, η οποία είχε μέσα κλιματιστικά …και επειδή έκανε πολύ ζέστη το Καλοκαίρι και πολύ κρύο το Χειμώνα ,πήγαινα εκεί όπως και άλλοι και είχα τουλάχιστον κάποιες καλές συνθήκες κλιματολογικές για να μπορώ να διαβάζω ….εκμεταλλευόμασταν δηλαδή αυτές τις συνθήκες της δροσιάς και της ζέστης αντίστοιχα . Το πρωί στην βιβλιοθήκη αυτή ήταν μια βιβλιοθηκάριος, η οποία ήταν πολύ αυστηρή …όταν σηκωνόσουν δηλαδή να κάνεις κάποιο διάλειμμα, έπρεπε να βγεις απ την βιβλιοθήκη ,δεν μπορούσες να πας δίπλα στα βιβλία ,έπρεπε να έρθει κι αυτή δίπλα να κοιτάξει μήπως πάρεις κάποιο ,μήπως κάνεις κάποια ζημιά κ.λ.π. Οπότε και εγώ έχοντας άγχος μήπως μου κάνει κάποια παρατήρηση , ήμουν πολύ τυπικός …διάβαζα έβγαινα έξω για διάλειμμα ,τελείωνα και έφευγα . Στην απογευματινή όμως βάρδια ήταν ένας άλλος κύριος ,βιβλιοθηκάριος , τον οποίον δεν τον ενοχλούσε το να σηκωθούμε και να κοιτάξουμε τα ράφια των βιβλίων, που ήταν παλιά ,και που δεν ξέρω αν κανείς θα τολμούσε να τα πειράξει ,πόσο μάλλον να τα κλέψει. Κανείς δεν έδινε σημασία σε αυτά τα βιβλία …παλιά βιβλία ….ήταν τα πατερικά κείμενα σε κάποιες παλιές εκδόσεις… σκονισμένα ….δεν ξέρω μήπως ήμουν και απ τους πρώτους που άγγιξε αυτά τα βιβλία… Θέλοντας λοιπόν να κάνω ένα διάλειμμα κάποια φορά πήγα και στάθηκα όρθιος και παρατηρούσα τα βιβλία .Και όπως τα κοίταζα είδα ένα βιβλίο που ήταν κίτρινο στη ράχη του …Κοιτάω την επικεφαλίδα του : «Ο ΑΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ του Σώτου Χονδρόπουλου» . Στηρίζομαι στον τοίχο ,παίρνω το βιβλίο ,το φυσάω ,φεύγει η σκόνη πάνω από τη ράχη του και αρχίζω να το ξεφυλλίζω . Και πιστέψτε με πέρασε μισή ώρα, ενώ πήγα να κάνω διάλειμμα να ξεκουραστώ ,αντί να βγω έξω να πάρω λίγο καθαρό αέρα ,έκατσα μέσα στη βιβλιοθήκη όρθιος σε μια κολώνα …ήταν λίγα τα άτομα την ημέρα εκείνη που διάβαζα ,δεν με ενόχλησε κανείς ούτε με πήραν είδηση και διάβασα αυτό το βιβλίο για το οποίο σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή ότι όταν θα τελειώσω τις εξετάσεις , θα το αγοράσω…..για να γνωρίσω καλύτερα τον Άγιο Νεκτάριο .

Προς το παρόν είπα μέσα μου , αυτό που ….συμφεροντολογικά μπορώ να κάνω μαζί του είναι να κάνω ένα τάμα: Να Τον παρακαλέσω και να του πω : Άγιε Νεκτάριε εσένα που σε γνώρισα λίγους μήνες πριν τις Πανελλήνιες εξετάσεις που έχω τόσο άγχος και τόση αγωνία αν θα περάσω στη σχολή που θέλω, σε παρακαλώ Πρέσβευε, Μεσίτευσε στον Θεό να πετύχω . Δεν έχω κάτι άλλο να σου ζητήσω γιατί δεν σε ξέρω και καλά και δεν θέλω να εκμεταλλευτώ αυτήν την ....γνωριμία μαζί σου .Τίποτα άλλο . Και κάθισα λοιπόν και τελείωσα το διάβασμά μου. Θυμάμαι όμως μερικά δυνατά περιστατικά του Αγίου Νεκταρίου …. Διάβαζα αυτό το κομμάτι αυτό που έλεγε ότι όταν ήτανε μικρός ο Άγιος Νεκτάριος. …(γεννήθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα ) τον έστειλαν οι γονείς του στην Κωνσταντινούπολη να εργαστεί σε κάποιο καπνοπωλείο ….δεν σας λέω ονόματα δεν σας λέω ημερομηνίες ….σας συστήνω όμως να διαβάσετε αυτό το βιβλίο και όποια άλλα κυκλοφορούν του Αγίου Νεκταρίου ,περιστατικά της ζωής του ,θαύματα ,ομιλίες ανθρώπων που τον γνώρισαν ….υπάρχουν πολύ ωραία βιβλία….. Ο Άγιος λοιπόν (Αναστάσιο τον λέγανε όταν ήταν μικρό παιδί ) δούλευε για να βοηθήσει τους δικούς του …. Κάποια στιγμή λοιπόν παλιώσανε τα ρούχα του και πήγε στον καπνοπώλη ,τον επιχειρηματία να ζητήσει κάποια βοήθεια….Του λέει λοιπόν ντροπαλά : ….ξέρετε Κύριε ……τρυπήσανε τα παπούτσια μου κι οι κάλτσες μου και τώρα κάνει κρύο το Χειμώνα και θα θελα αν μπορείτε να με βοηθήσετε λίγο … Αυτός θύμωσε του λέει : ….Φύγε από εδώ δεν έχω περισσευούμενα λεφτά για σένα …είσαι βάρος στη δουλειά μου ….κάνε τη δουλειά σου καλά κι άστα αυτά …τις υπερβολές…τα βγάζεις πέρα . Και δεν του έδωσε καμία σημασία .


Ένα μικρό παιδάκι ήταν τότε αυτός ο Άγιος ….ξεκίνησε από μικρό παιδάκι με τόση ταλαιπωρία στη ζωή ….πόνο ,πολύ πόνο. όλη του η ζωή ήταν ένας πόνος ….Μέχρι που έφυγε από τον κόσμο αυτό ήπιε πολύ πίκρα ο Άγιος Νεκτάριος . Φεύγει λοιπόν ,πάει στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει ένα γράμμα .όχι όμως στους γονείς του …αυτοί ήταν φτωχοί .Έγραψε ένα γράμμα στον Ιησού Χριστό .Έτσι τελείωνε το γράμμα : «ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ» Δ/νση: ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ …. Του έγραψε ένα γράμμα τόσο καρδιακό, τόσο απλό,με τόση θερμή πίστη όμως. Και του είπε ….περίπου τα παρακάτω….: Κύριε μου σε παρακαλώ ,συγχώρεσέ με που σε ενοχλώ.... ξέρω ότι έχεις πολλά στο μυαλό σου ,έχεις τόσο κόσμο να ασχοληθείς, αλλά έχω κι εγώ ένα πρόβλημά μου να Σου πω και αυτό είναι απλό κι εύκολο για Σένα…. βρες μια λύση…τρύπησαν τα παπούτσια μου …κρυώνω!! δεν έχω ρούχα να ντυθώ …αν θέλεις Εσύ βοήθησέ με σε παρακαλώ …εγώ σε αγαπώ πολύ Εσύ κανόνισε πως θα με βοηθήσεις . Κλείνει το γράμμα ,σηκώνεται το πρωί με το κρύο να το στείλει …στους ουρανούς …..Τί θα ένιωθε αυτός ο ταχυδρόμος εάν έπαιρνε αυτό το γράμμα και έβλεπε τυχαία να γράφει παραλήπτης :ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ στους Ουρανούς ;….Η ωραιότερη Διεύθυνση στην οποία όμως δεν θα έφτανε ποτέ από τα Ταχυδρομεία αυτού του κόσμου!!!. Κατά Θεϊκή συγκυρία επέτρεψε ο Θεός να βγαίνει το πρωί ο γείτονάς τους ο Κυρ-Θεμιστοκλής, ο οποίος είδε τον μικρό Αναστάση ..... -Αναστάση που πας με αυτό το κρύο;…. -Πάω να στείλω τα γράμματα … -Φέρε εδώ παιδάκι μου ….μαζί με τα δικά μου θα στείλω και τα δικά σου . Τα παίρνει κι όπως τα ξεφύλλισε στο χέρι του, είδε την Διεύθυνση ….κατάλαβε ότι πρόκειται για κάτι που δεν θα γίνει ανθρωπίνως ….παραβίασε το απόρρητο της παιδικής αυτής ψυχής ,και προς έκπληξή του και με συγκίνηση διάβασε αυτά τα λόγια ….. «ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ» ….. το μικρό παράπονο και την θερμή προσευχή του μικρού Αναστάση …Και τι κάνει αυτός ο άνθρωπος;.....Ετοιμάζει ένα δεματάκι με φανέλες ,ζακέτες ζεστές ,ρουχαλάκια ,τα βάζει σε ένα δέμα και πάνω του γράφει : ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ .

Το βάζει έξω από το μαγαζί το πρωί ,το παίρνει ο Αναστάσιος με το που ξύπνησε και αρχίζει να πηδάει από τη χαρά του σαν τρελός και να φωνάζει : Χριστέ μου Σ΄ αγαπώ ,Χριστέ μου Σ’ ευχαριστώ , Χριστούλη μου… άκουσες την προσευχή μου ……. Ένα παιδάκι που από μικρός είδε τα θαύματα του Θεού …. με τέτοια ζωντανή πίστη τόσο θερμή που τον συνόδευε σε όλη του τη ζωή …Μιλούσε στο Θεό …..Τον αισθανόταν ...Μιλούσε στον Χριστό και κατέβαζε τον ουρανό στην γη, Έκανε θαύματα η προσευχή του... ήταν μια ζωντανή επαφή αυτή που είχε με τον Χριστό ….Όμως το αφεντικό του είχε άλλη γνώμη και όταν τον είδε έτσι καλοντυμένο ..... : -Πώς έγινες έτσι κουστουμαρισμένος; Ποιος σε έφτιαξε έτσι κύριο; Πού τα βρήκες τα λεφτά Και ο Αναστάσιος του απαντά με απλότητα ….. - …..Ξέρετε είναι μυστικό … -Για πες το μυστικό σου γιατί κάτι υποπτεύομαι ….αυτός νόμισε ότι του έκλεψε λεφτά από το συρτάρι. -…..Ξέρετε μου τα έστειλε ο Ιησούς Χριστός … -…Ο Ιησούς Χριστός ;;;;;; Έλα εδώ και θα σου πω !!!!! Και αρχίζει να τον κτυπά και να τον κυνηγάει μέσα στο μαγαζί ..... -Λέγε που βρήκες τα λεφτά ...... -Μα σας λέω αλήθεια έστειλα ένα γράμμα στον Ιησού Χριστό και μου απάντησε….Τί φταίω εγώ δεν έχω κλέψει ….Ο Χριστός με άκουσε ….έστειλα γράμμα… το γράφει κιόλας ….να…!! Κι από τις φωνές τα κλάματα και τη φασαρία τον ακούει ο Κύριος Θεμιστοκλής .

Πάει στο αφεντικό του λοιπόν και του λέει : -Άσε το παιδί… έλα να σου πω το μυστικό του… μην του χαλάσουμε αυτήν την απλή πίστη που έχει στην καρδούλα του ….εγώ του τα έδωσα αλλά κοίτα τι βρήκα …κοίτα τι γράμμα διάβασα ….έχεις δίπλα σου ένα παιδί θαυμάσιο δουλεύει στο μαγαζί σου ένα παιδί που έχει ζωντανή πίστη στον Χριστό …. Και πέρασε τόσες περιπέτειες στη συνέχεια στη ζωή του, άλλαξε τόσες δουλειές ,έφτασε να σπουδάσει να γίνει δάσκαλος ,να γίνει μοναχός στη Χίο ,να χειροτονηθεί ,να γίνει Επίσκοπος να τον διώξουν από την Αλεξάνδρεια να τον συκοφαντήσουν …… Πιστεύω οτι μέσα σε όλα τα άλλα που είχε περάσει ο Άγιος .... αυτά που τον έκαναν Άγιο ..όπως δηλαδή το να είσαι Άγιος και να σε λένε ανήθικο ….το να αγαπάς το Θεό πάνω από όλα και να σε συκοφαντούν λέγοντας ότι αγαπάς ανθρώπους εμπαθώς ….το να σε κατηγορούν και να το δέχεσαι ….αυτό είναι που νομίζω περισσότερο από όλα τα άλλα ελκύει τη χάρη του Θεού επάνω στην ψυχή του ανθρώπου .

Για όλους τους λόγους είναι άγιος ο Άγιος Νεκτάριος και επειδή ήταν ελεήμων και επειδή ήταν ταπεινός και επειδή ήταν νηστευτής ,άνθρωπος αγάπης ,δεν υπάρχει αρετή που ο Άγιος δεν εξάσκησε στη ζωή του ,είχε τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος όλους τους καρπούς … ,αλλά το να δεχτεί να τον συκοφαντούν και αυτό να τον συνοδεύει σαν «ρετσινιά»σε όλη του τη ζωή δεν ήταν μικρό πράγμα . Πήγαινε στη Λαμία λοιπόν διωγμένος να κηρύξει ….-του έδωσαν το δικαίωμα απλώς να παρίσταται σε απλές ιεροπραξίες δηλαδή να κάνει μνημόσυνα -…Ένας επίσκοπος……!!!!κατάντημα δεν ήταν αυτό ;;;;..και το δέχτηκε …και έγινε ΄΄Αγιος ….και ο κόσμος στην Λαμία να γελάει ... και να τον ειρωνεύονται και να λένε : ξέρουμε ποιός είναι αυτός …ξέρουμε το παρελθόν του και ξέρουμε το ποιόν του …..

Να τον κοιτάνε με νόημα λοιπόν και αυτός να τα ανέχεται και να τα δέχεται ταπεινά και να ξεσπά μόνο σε προσευχή και μόνο σε δάκρυα και μόνο σε γονυκλισίες …τα γόνατά του πραγματικά μονίμως τα είχε ακουμπημένα στη γη ….προσευχόταν ατελείωτες ώρες …προσευχόταν τόσο πολύ, που πολλές φορές ξεχνιόταν, έχανε την αίσθηση του χρόνου …του χώρου ….της πείνας η οποία τον βασάνισε πολύ στη ζωή του ….πείνασε …όχι αστεία …υπήρχαν μέρες που δεν είχε να φάει ….Νοίκιαζε στην περιοχή του Ρέντη ,στο σπίτι μιας κυρίας Ανδρομάχης και είχε μέρες να φάει και είχε και μήνες να πληρώσει το ενοίκιο ….έγραφε κάποια βιβλία τότε :''το γνώθι σ αυτόν'' , ''το Θεοτοκάριο'' , ''το εξομολογητάριο'' ,τα βιβλία τα πνευματικά :''περί επιμελείας ψυχής'' και όποια άλλα βιβλία κυκλοφορούν σήμερα ,και ήλπιζε ότι από αυτά θα πλήρωνε τα χρέη του …αλλά εις μάτην .... ,ποιοί αγόραζαν τότε τέτοια και τόσα βιβλία …δεν υπήρχε τέτοια διάδοση μεγάλη ,δεν υπήρχαν και τα μέσα δεν υπήρχε και η άνεση στον κόσμο …. Έκανε λοιπόν προσευχή ...Αυτή η γυναίκα όμως τον σεβόταν ,και κάποια στιγμή κατάλαβε πως επί τρείς μέρες ήταν κλεισμένος στο δωμάτιό του .Δεν βγήκε έξω, δεν άκουσε την πόρτα να ανοίγει ...Ανησύχησε λοιπόν και πήρε ένα πιάτο σούπα να του πάει....Χτυπάει την πόρτα …τίποτα …ξαναχτυπάει δεν απαντά ο Άγιος Νεκτάριος .Αυτή άρχισε να ανησυχεί ……μήπως έπαθε τίποτα …..παραβιάζει την πόρτα και βλέπει τον Άγιο να κάθεται μπροστά στον Εσταυρωμένο γονατιστός με τα μάτια βουρκωμένα και μόνο όταν άνοιξε την πόρτα η κυρία Ανδρομάχη κατάλαβε ο Άγιος ότι κάποιος μπήκε και προσγειώθηκε πάλι στη γη …κατέβηκε από τους ουρανούς …κατέβηκε από τη θέα του Θεού ,από το θρόνο του Θεού …και μένει αυτή με το πιάτο στα χέρια σύξυλη να τον κοιτάει και να του λέει : Έίστε Άγιος άνθρωπος …ξεχάστε και τα ενοίκια ξεχάστε τα όλα σας τα χαρίζω …όποτε μπορέσετε.. αν μπορέσετε …δεν πειράζει …φιλοξενώ στο σπίτι μου έναν Άγιο …

Τρείς ολόκληρες μέρες νηστικός ……..Έχετε κάνει ποτέ αδερφοί μου τριήμερο ;όσοι κάνουν ξέρουν τι θα πει ….Μπορείς να κάνεις προσευχή στο τριήμερο εύκολα; ούτε προσευχή δεν μπορείς να κάνεις όταν πεινάς…όταν πεινάς, δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις στο Θεό .Όταν το στομάχι σου είναι άδειο …όταν το στομάχι σου γουργουρίζει και νιώθεις την ανάγκη την επιτακτική να αυτοσυντηρηθείς ,να ζήσεις, αυτό είναι το πρώτο… δεν μπορείς να προσευχηθείς εύκολα …πόσο μάλλον να ξεχαστείς …να ξεχάσεις που βρίσκεσαι να μην ακούς τον θόρυβο της πόρτας να μην καταλαβαίνεις πού είσαι … Αυτός ήταν ο Άγιος και μια τέτοια προσευχή έφερε τόσα θαύματα στη ζωή του ,αλλοιόνωντας τις ψυχές αυτών που τον πλησίαζαν ,επηρεάζοντας τους ανθρώπους ,ελκύοντας τη χάρη του Θεού ο οποίος σιγά – σιγά τον δόξαζε ....δίνοντάς του όμως και πολλούς σταυρούς ,αλλά και τεράστια δόξα … Πώς τα συνδύαζε αυτά ο Χριστός …τον είδε ευγνώμονα ,τον είδε ανθεκτικό ,τον είδε δυνατό και του έδωσε ….του έδωσε για να βλέπουμε κι εμείς και να παρηγοριόμαστε …του έδωσε για να έχει ο Άγιος Νεκτάριος χάρη …να μας δίνει και εμάς και να επιτελεί ένα σωρό θαύματα. Και όταν αργότερα μετά από τόσες περιπέτειες έγινε Διευθυντής στη Ριζάρειο Σχολή ,εκεί πλέον με τέτοια αγάπη και τέτοια ταπείνωση και με τέτοια διακριτικότητα ,αντιμετώπισε τα πάντα και μας έδωσε παντοτινά διδάγματα και μηνύματα κάνοντάς μας να καθρεφτιζόμαστε και να ντρεπόμαστε ….και ντρεπόμαστε ξέρετε γιατί; Γιατί περπατάμε στους ίδιους δρόμους που περπάτησε και ειδικά εμείς που μένουμε στην Αθήνα και στα περίχωρα ,εκεί που πάτησε ο Άγιος Νεκτάριος στον Ευαγγελισμό απέναντι στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου απέναντι απο τον Ευαγγελισμό ,εκεί που υπάρχει το κάθισμά του, το στασίδι του με ένα κομποσκοινάκι μπροστά….εκεί που σήμερα δεν κάθεται κανείς γιατί εκεί είναι η θέση του Αγίου Νεκταρίου …του Διευθυντού της Ριζαρείου .

Τον τόπο αυτό τον είχε ποτίσει ο Άγιος με τις προσευχές του με τα δάκρυά του με τις αγρυπνίες του και τα ξενύχτια του ,τα οποία ήταν και για να συγγράφει ,ήταν και για να προσεύχεται και για να σκέφτεται ήταν και για να συζητά και για να εξομολογεί ήταν και για να ζει αυτό που τον καλούσε ο Θεός να ζήσει την κάθε στιγμή .


Συνεχίζεται

πηγή: sotiriapsixis.blogspot.com

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Διαβάστε πώς οι νταβάδες προετοιμάζουν τον κόσμο αλλά ξεχνάνε πως όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει. Απλά γιατί εδώ είναι Ελλάδα!!!

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που ορίζει ότι πρέπει να απομακρυνθεί από τις ιταλικές σχολικές αίθουσες ο Εσταυρωμένος, θέτει εκ των πραγμάτων θέμα για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις οποίες υπάρχουν αναρτημένα θρησκευτικά σύμβολα στις αίθουσες των σχολείων. Αυτό ισχύει και για τη χώρα μας, όπου στις αίθουσες των Δημοτικών, των Γυμνασίων και των Λυκείων υπάρχουν αναρτημένες θρησκευτικές εικόνες. Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου, η παρουσία των σταυρών στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας «αποτελεί παραβίαση της ελευθερίας των γονέων να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους,καθώς και της ελευθερίας της θρησκευτικής επιλογής για τους μαθητές». Στο σκεπτικό της απόφασης- είναι η πρώτη που αφορά την παρουσία θρησκευτικών συμβόλων σε σχολικές αίθουσες- οι επτά δικαστές του Δικαστηρίου αναφέρουν ότι η ανάρτηση του Σταυρού στις σχολικές αίθουσες μπορεί να επηρεάσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μαθητών. Η απόφαση του Δικαστηρίου δεν περιορίζεται μόνο στα ιταλικά σύνορα, αλλά αφορά όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σε περίπτωση που το Δικαστήριο δεν αναγνωρίσει το δικαίωμα της ιταλικής κυβέρνησης να ασκήσει έφεση, τότε η απόφαση θα καταστεί τελεσίδικη και θα ισχύει πλέον για όλες τις χώρες-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Οπως αναφέρει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Κ. Χρυσόγονος , στην περίπτωση αυτή «αργά ή γρήγορατα θρησκευτικά σύμβολα θα πρέπει να απομακρυνθούν από τις σχολικές αίθουσες». Ο κ. Χρυσόγονος επισημαίνει ότι θα μπορεί πλέον κάποιος γονιός, βασιζόμενος στην απόφαση αυτή, να ζητήσει πρώτα από τον διευθυντή ενός σχολείου να απομακρύνει τα θρησκευτικά σύμβολα από τις αίθουσες του σχολείου και αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά του θα μπορεί να προσφύγει στα ελληνικά δικαστήρια. Αν και εκεί δεν ικανοποιηθεί, θα μπορεί να καταφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και να τιμωρηθεί η χώρα μας με τις ανάλογες κυρώσεις.


Θεολόγοι: «Θα αντιδράσουμε...»

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ κατά την οποία επιχειρηθεί απομάκρυνση των θρησκευτικών εικόνων από τις σχολικές τάξεις, «ως Ένωση Θεολόγων δεν θα το δεχθούμε» τονίζει ο γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, δρ Θεολογίας και φιλόλογος κ. Ηλίας Μπάκος. «Και η Εκκλησία θα αντιδράσει και η ελληνική κοινωνία δεν θα το κάνει αποδεκτό», λέει. Και συνεχίζει: «Τέτοια σύμβολα όπως είναι οι εικόνες, αποτελούν την έκφρασή μας, την ιστορία μας, την ταυτότητά μας. Άλλωστε έως σήμερα δεν έχουν υπάρξει αντιδράσεις. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει μια τάση αποχριστιανισμού». Την προσωπική του άποψη- όπως διευκρινίζει- διατυπώνει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ κ. Δημήτρης Πεππές. «Τα θρησκευτικά σύμβολα δεν προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα και τη διαφορετικότητα. Είναι συνδεδεμένα με την παράδοση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος», λέει.


Άναψε φωτιές εγκύκλιος που μιλά για αλλόπιστους

«ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ απόσπασμα εγκυκλίου σημειώματος του σεβασμιώτατου Μητροπολίτου κ.κ. Διονυσίου και παρακαλούμε, στο μέτρο του δυνατού, να συνεργαστείτε με τους ιερείς των ενοριών σας για τη δημιουργία κατηχητικών σχολείων στην περιοχή σας: "Η αλλοίωσις του πληθυσμού με την εισροή εις την χώρα μας αλλοπίστων, ο ηθικός ξεπεσμός (...) επιβάλλουσιν επαγρύπνησιν και ανάληψιν δραστηριοτήτων υφ΄ ημών των ποιμένων διά του ευαίσθητου χώρου της νεότητος"». Το παραπάνω κείμενο που αναφέρεται σε εισροή αλλοπίστων που... αλλοιώνουν τον πληθυσμό, εστάλη προ ημερών υπό μορφήν εγκυκλίου από τον προϊστάμενο του 2ου Γραφείου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κορινθίας στα σχολεία της περιοχής. Η ενέργειά του προκάλεσε ξεσηκωμό αρκετών εκπαιδευτικών που την κατήγγειλαν στη ΔΟΕ.

«Είναι απαράδεκτο σε εγκύκλιο προϊσταμένου Γραφείου να υπάρχουν τέτοιες εκφράσεις τόνισε στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος τη ΔΟΕ κ. Δ. Μπράτης.

Αφορμή ψάχνανε οι λίγοι για να επιβάλουν με φασισμό την άποψη τους στους πολλούς, είναι αυτό Δημοκρατία ;

Γράφει η νεοταξική εφημερίδα που είναι στρατευμένη ενάντια στον Χριστό:Θρανία, έδρα, πίνακας και ακριβώς από πάνω η εικόνα του Χριστού. Το θρησκευτικό σύμβολο κατέχει δεσπόζουσα θέση στις ελληνικές σχολικές αίθουσες, μολονότι στις μέρες μας δίπλα στα Ελληνόπουλα κάθονται χιλιάδες παιδιά αλλόθρησκα ή ετερόδοξα.

Η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αναφέρει ότι θα πρέπει να απομακρυνθούν οι σταυροί από τα ιταλικά σχολεία ώστε να μην προσβάλλεται η ελευθερία της θρησκευτικής επιλογής, έχει προκαλέσει σάλο στην Ιταλία. Πολιτικοί παρατηρητές τονίζουν ότι είναι πρώτη φορά που παρουσιάζεται εθνική ενότητα από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες διαφωνούν με την απόφαση. Προσθέτουν μάλιστα ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι «δώρο» προς τον πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος επιχειρεί να δημιουργήσει εκ νέου «γέφυρες» με το Βατικανό.

Ωστόσο, στην Ελλάδα η εικόνα είναι διαφορετική. Η εκπαιδευτική κοινότητα εμφανίζεται διχασμένη αν πρέπει να υπάρχουν θρησκευτικά σύμβολα στα σχολεία.

«Συμφωνώ απόλυτα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Δεν θα πρέπει να υπάρχουν στα σχολεία σύμβολα όπως οι σταυροί ή οι θρησκευτικές εικόνες που διαχωρίζουν τους μαθητές», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) κ. Δημήτρης Μπράτης. Όπως προσθέτει, «το σχολείο θα πρέπει να εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες σε όλους χωρίς κανένας μαθητής να αισθάνεται μειονεκτικά λόγω της καταγωγής, της φυλής ή του θρησκεύματός του».

Τονίζει ακόμα ότι τόσο το θέμα της ύπαρξης θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία- στα ελληνικά, υπάρχουν οι εικόνες λέει- όσο και ο τρόπος διδασκαλίας των Θρησκευτικών στη σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία, «πρέπει να συζητηθούν σε βάθος από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, προκειμένου να βρεθεί η καλύτερη λύση στο πλαίσιο της ισότητας των πολιτών όπως ορίζει το Σύνταγμά μας».

Αντίθετη με την ύπαρξη θρησκευτικών συμβόλων όπως είναι οι θρησκευτικές εικόνες στα ελληνικά σχολεία δηλώνει και η φυσικός κ. Αγγελική Φατούρου, μέλος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ).
«Σεβόμενοι την ανεξιθρησκία και το γεγονός ότι στα σχολεία φοιτούν μαθητές διαφορετικών θρησκειών ή άθρησκοι, δεν θα πρέπει να υπάρχουν εικόνες ή άλλα θρησκευτικά σύμβολα ούτε στα δημόσια ούτε στα ξένα σχολεία» αναφέρει.


'' Συγνώμη για να καταλάβω καλά:
Η κακομοιριά των σχολείων μας και της Παιδείας μας εξαρτάται από την ύπαρξη του σταυρού ή όχι;

Γιατί υποτίθεται ότι όλοι οι ανώτεροι από εμάς, τους απλούς δασκάλους και πολίτες, αγωνίζονται υποτίθεται για το καλό μας και την βελτίωση-διόρθωση κάποιων καταστάσεων. Αρα σύμφωνα με αυτούς η ρίζα τους προβλήματος βρίσκεται στο σταυρό.

Ε λοιπόν άμα μας κυβερνούν και μας προστατεύουν και νοιάζονται για μας τέτοια μυαλά τότε τι να πω.............
Τότε τι να πω.....
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με.''

Μαλτέζιο

ΟΥΤΙΔΑΝΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ, ΑΪΝΤΕ ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ ΒΟΣΚΕΙΝ ΧΟΙΡΟΥΣ...MAΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

Ειπε, το εικονιζόμενο όν που απλά μοιάζει ανθρώπινο, να βγούν οι Εσταυρωμένοι από τα σχολεία.Εμας τους γονείς, μας ρώτησε ο ...φτηνιάρης;

Δεν θα μπορούσε ο Σταυρός να μην ενοχλούσε τους νεοταξίτες.

Μπήκε κι αυτός στο σημάδι.Ο σκοπός είναι να αντικαταστήσουμε τον Εσταυρωμένο με κανένα σύμβολο του τύπου "μιας ανώτερης δύναμης", την οποία θα εγκρίνουν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η "μια ανώτερη δύναμη" είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους και μας "εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες σε όλους χωρίς κανένας μαθητής να αισθάνεται μειονεκτικά λόγω της καταγωγής, της φυλής ή του θρησκεύματός του", όπως μας είπε ο δικός μας πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας (σημ. τι λέει η παροιμία για τους γιατρούς και τους δασκάλους;).

Δεν μας δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα και ο κύριος πρόεδρος, ο δάσκαλος και όχι ο γιατρός, δεν θα μπαίνει στον κόπο να μας κάνει το "μέντιουμ", διαμηνύοντας τα μειονεκτικά αισθήματα που γεννά η θέα του Εσταυρωμένου στους μικρούς μαθητές.

Αυτός δεν κάνει για δάσκαλος.

Κάνει για "διάμεσο πνεύμα", όπως αυτό στις διάφορες πνευματιστικές συγκεντρώσεις, αφού μπορεί και μπαίνει μέσα στις ψυχούλες των μαθητών και μας λέει για λογαριασμό τους πώς αισθάνονται.

Προτείνω να του ανατεθεί ειδική θέση στην "δια βίου μάθηση και παιδεία".

Ας το σκεφθούν οι του αρμόδιου Υπουργείου.


Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Σ 'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΩΡΑΙΑ






Σαντορίνη!!! Σ 'αγαπώ γιατί είσαι ωραία....




Ένα μικρό αφιέρωμα...σε μια μεγάλη μου αγάπη!

Καλό βράδυ!φίλοι μου αγαπημένοι...

Από magdalini2 στις 14 Οκτωβρίου 2009


Το αφιέρωμα αυτό το βρήκα εντελώς τυχαία ψάχνοντας στο internet.
Κρύβει πολύ αγάπη....
Αξίζει να το δείτε και εσείς.

Επισκεφτείτε εδώ: http://magdalini.pblogs.gr/2009/10/s-agapw-giati-eisai-wraia.html

Γιατί; γιατί; γιατί; Απορίες που τις έχουμε...


1. Αφού το κολύμπι αδυνατίζει, τι λάθος κάνουν οι φάλαινες;
2. Αν η Logo στιγμής κολλάει παντού, γιατί δεν κολλάει μέσα στο σωληνάριο;
3. Γιατί όταν παίρνουμε λάθος τηλέφωνο η γραμμή δεν είναι ποτέ κατειλημμένη;
4. Γιατί πριν επισκεφτούμε ένα μέντιουμ πρέπει να κλείσουμε ραντεβού;
5. Αν σήμερα έχει 0 βαθμούς Κελσίου και αύριο κάνει δύο φορές περισσότερο κρύο, πόσο κρύο θα κάνει αύριο;

6. Γιατί η λέξη "μονοσύλλαβη" είναι πεντασύλλαβη;

7. Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν αμέσως κάποιον που τους λέει ότι ο ουρανός έχει 400 δις αστέρια, ενώ όταν τους πει ότι το παγκάκι είναι φρεσκοβαμμένο πάνε και το ελέγχουν με το δάχτυλο;

8. Γιατί η λεμονάδα αποτελείται από συντηρητικά, όταν το απορρυπαντικό για τα πιάτα περιέχει πραγματικό χυμό λεμονιού;

9. Με τι ταχύτητα απλώνεται το σκοτάδι;

10. Υπάρχει άλλη λέξη για το "συνώνυμο";

11. Αν ένας σχιζοφρενής απειλεί να αυτοκτονήσει, μπορεί να κατηγορηθεί για ομηρία του εαυτού του;

12. Γιατί δεν υπάρχει γατοτροφή με γεύση ποντικιού;

13. Πώς θα ήταν οι καρέκλες αν τα γόνατά μας λύγιζαν ανάποδα;

14. Γιατί τρέχουν οι μύτες και τα πόδια μυρίζουν;

15. Γιατί ένα κατάστημα που είναι 24 ώρες ανοιχτό έχει κλειδαριά στην πόρτα;

16. Γιατί η "συντόμευση" είναι τόσο μεγάλη λέξη;

17. Γιατί κατά την θανάτωση των βαρυποινιτών στις ΗΠΑ με ένεση απολυμαίνουν τις βελόνες;

18. Γιατί το ξινόγαλα έχει ημερομηνία λήξης;

19. Γιατί τα αεροπλάνα έχουν σωσίβια αντί για αλεξίπτωτα;

20. Πώς έρχεται ένας χιονοκαθαριστής το πρωί στη δουλειά του;

21. Αφού το μαύρο κουτί των αεροπλάνων δεν παθαίνει τίποτα κατά τη σύγκρουση, γιατί δεν φτιάχνουν ολόκληρο το αεροπλάνο από το ίδιο υλικό;


Πηγή:http://www.fititis.gr

Μικρέ μου Πινόκιο! (β')


Της Τούσας Ζάππα

Mην το πείτε ψεύτη

Τι πρέπει όμως να κάνει ο γονιός σε αυτές τις περιπτώσεις; Κατ’ αρχήν, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αποκαλέσετε το παιδί «ψεύτη». Δεν χρειάζεται καν να το μαλώσετε. Μπορείτε απλώς να το επαναφέρετε στην τάξη και να του πείτε ποια είναι η αλήθεια. Ή ακόμα, ήρεμα κι απλά, βοηθήστε το να ξεκαθαρίσει ποιο είναι το πραγματικό και ποιο το φανταστικό. Δώστε του να καταλάβει με παραδείγματα αυτές τις διαφορές. Η τιμωρία είναι το πλέον ακατάλληλο μέσο. Προτιμήστε να του εξηγήσετε πού έκανε λάθος και κυρίως να του δώσετε το σωστό παράδειγμα.

Αν δεν θέλουμε ένα παιδί να λέει ψέματα, θα πρέπει οι άνθρωποι που αποτελούν γι’ αυτό πρότυπο, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, να μην το τιμωρούμε όταν λέει την αλήθεια. Όταν, για παράδειγμα, ρωτάμε ποιος έκανε μια αταξία και το παιδί ομολογήσει το φταίξιμό του, αν το μαλώσουμε, θα είναι σαν να του δείχνουμε ότι την επόμενη φορά το να πει την αλήθεια δεν πρόκειται να το βοηθήσει. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να του δείξουμε τις φυσικές συνέπειες των πράξεών του. Το παιδί συνήθως εκλαμβάνει ως τιμωρία τις φωνές, το θυμό και τον κακό τρόπο της μητέρας ή του πατέρα του. Όταν με ψυχραιμία και ηρεμία ο γονιός του δηλώσει, π.χ., «χάλασες το DVD, λυπάμαι πάρα πολύ, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα δεις ταινία το απόγευμα», αυτό δεν είναι τιμωρία, είναι φυσική συνέπεια των πράξεών του κι έτσι είναι πολύ πιο εύκολο για το παιδί να δεχτεί ότι το έκανε. Ακόμα, κάνουμε μια συζήτηση μαζί του ώστε να καταλάβει ότι τα ψέματα δεν βοηθάνε και ότι μερικές φορές μπορεί ένα ψέμα βραχυπρόθεσμα να βοηθήσει ή να ακούγεται καλό, αλλά μακροπρόθεσμα θα αποκαλυφθεί η αλήθεια κι αυτό θα είναι τελικά εις βάρος του.



Όταν το παρακάνει

Κάποιες φορές τα ψέματα δεν είναι απλή ιστορία. Κυρίως όταν συνειδητοποιούμε ότι έχουμε το βαρόνο Μινχάουζεν μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Όταν τα παιδιά αρχίσουν να λένε το ένα ψέμα πίσω απ’ το άλλο και οι συζητήσεις τους περιλαμβάνουν περισσότερα ψέματα παρά γεγονότα, τότε έχουμε ένα σημαντικό πρόβλημα. Αν το παιδί φτάσει στο σημείο να υπερβάλλει συνέχεια, ειδικά μετά την ηλικία των πέντε ή έξι ετών, πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει στην ψυχή του και για ποιο λόγο καταφεύγει στα ψέματα. Είναι πολύ πιθανόν αυτό να γίνεται είτε γιατί νιώθει ανασφάλεια είτε γιατί υπάρχουν κάποια προβλήματα τα οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί με άλλο τρόπο. Τότε χρειάζεται σοβαρή αντιμετώπιση και η βοήθεια ειδικού. Μέχρι την ηλικία των πέντε ή έξι ετών, όμως, δεν θα πρέπει να ανησυχούμε, μια που τα ψέματά του χαρακτηρίζονται ως… αθώα. Είναι τα μικρά ψεματάκια που βοηθάνε σιγά σιγά ένα παιδί να καταλάβει τι είναι αλήθεια.


Γονεϊκά ψέματα

«Άντε καλέ που πονάει η ένεση!», «Η μαμά δεν θα αργήσει!», «Το σιρόπι είναι πολύ νόστιμο». Πολύ συχνά εμείς οι γονείς επαναλαμβάνουμε μικρά ψεματάκια προκειμένου να καθησυχάσουμε τα παιδιά μας. Με αυτό τον τρόπο –άθελά μας– εμπλεκόμαστε κι εμείς σε μια διαδικασία εξαπάτησης. Θα είναι πιο ειλικρινές από μέρους μας αν κάθε φορά που πηγαίνουμε στη δουλειά τού λέμε πότε ακριβώς θα επιστρέψουμε. Θα πληγωθεί ίσως περισσότερο στην αρχή, όμως μετά θα καταλάβει πως η μαμά του πάντα επιστρέφει.

Πηγή:http://agiabarbarapatras.blogspot.com

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Ένα διαφορετικό διάλειμμα!

Τις τελευταίες μέρες ο καιρός είναι ακατάλληλος για διάλειμμα στο προαύλιο. Βρέχει, φυσάει κάνει κρύο, έχει πολύ υγρασία.....


Τι να βγούμε έξω και να αρρωστήσουμε;
Και μέσα στην τάξη ωραία περνάμε...
Πώς;;;







Παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια!!!


Περιμένοντας την απόσυρση που δεν πρόφθασε..


πηγή:http://www.trelogiannis.blogspot.com/

Φεστιβάλ χαρτιού - Εντυπωσιακές κατασκευές

πηγή:http://36dimotiko.blogspot.com

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Μικρέ μου Πινόκιο! (α')


Δεν έφαγε αυτός το κέικ, ο δράκος έσπασε το τζάμι, το γάλα χύθηκε μόνο του. Γιατί λέει συνεχώς ψέματα; Πριν βιαστείτε να μαλώσετε το παιδί σας, προσπαθήστε να ερμηνεύσετε τα ψέματά του. Κρύβουν πολλά!



Της Τούσας Ζάππα


Τουλάχιστον ο Τζεπέτο ήταν σίγουρος. Όταν ο Πινόκιο έλεγε ψέματα, έβλεπε τη μύτη του να μεγαλώνει. Εμείς, όμως, όχι. Κάθε φορά που μας κοιτάζει με τα αθώα ορθάνοιχτα μάτια του και μας λέει «δεν το έσπασα εγώ το τζάμι, μαμά, η Ειρήνη το έκανε», αναρωτιόμαστε πώς να το αντιμετωπίσουμε. Γιατί μας λέει ψέματα; Για να μας εξαπατήσει, για να μην τον μαλώσουμε, για να συκοφαντήσει την Ειρήνη ή για όλα αυτά μαζί;

Τα παιδιά λένε ψέματα για δεκάδες λόγους. Όταν, π.χ., φοβούνται την τιμωρία ή απλώς πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο τα πράγματα θα γίνουν πιο εύκολα. Όταν θέλουν να δοκιμάσουν τα όριά τους και προσπαθούν να δουν αν μπορούν να μας κοροϊδέψουν. Όταν δεν έχουν ακόμα ξεκάθαρα στο μυαλό τους τα σύνορα του φανταστικού και του πραγματικού κόσμου κι έτσι «στολίζουν» την αλήθεια με περισσότερα στοιχεία. Ή όταν, επειδή έχουν ισχυρή φαντασία, λένε κάτι που εμείς θεωρούμε ψέμα, αλλά είναι απλώς μια διαφορετική άποψη της αλήθειας.

Το πιο μικρό μου ψέμα

Τα παιδιά αρχίζουν να λένε ψέματα από πολύ μικρή ηλικία, απ’ όταν δηλαδή αρχίζουν να μιλάνε και να εκφράζουν τα διάφορα νοήματα.

Ωστόσο, στις πολύ μικρές ηλικίες, ένα παιδί δεν έχει συναίσθηση ότι ψεύδεται. Συνήθως λέει μια ανακατασκευασμένη μορφή της αλήθειας ή χρησιμοποιεί μια ανακρίβεια που το βολεύει.

Ένα από τα πιο γνωστά τέτοια παραδείγματα είναι η απάντηση στην ερώτηση «ποιος έκανε τη ζημιά;». Το κλασικό ψέμα που ενοχοποιεί τη γάτα ή κάτι παρόμοιο –και εξίσου απίθανο– είναι το πιο συνηθισμένο στην τρυφερή ηλικία. Δεν έχει όμως το δόλο που έχει το ψέμα ενός μεγαλύτερου παιδιού. Είναι απλώς ένα μέσο που χρησιμοποιεί εκείνη τη στιγμή για να βγει από τη δύσκολη θέση.

Ο μικρός Στέφανος λέει συχνά στη μαμά του πως μέσα στην ντουλάπα μένει ένας δράκος. Η μητέρα του το ερμηνεύει σαν φόβο, ωστόσο στην πραγματικότητα αυτό το ψέμα είναι ένας τρόπος να εξερευνήσει το παιδί κάποια πράγματα. Ένας λεκτικός κυρίως τρόπος για να δει ποια είναι η δύναμή του. Πώς μπορεί να πείσει, πώς να αντιδράσει στον κόσμο και πώς να διευθετήσει τις σχέσεις του με τους άλλους. Έτσι, καταφεύγει στο ψέμα όχι με τη συνειδητή επιθυμία να εξαπατήσει, αλλά περισσότερο για να κάνει μια κίνηση αυτονομίας. Αυτό συμβαίνει βέβαια στις πολύ μικρές ηλικίες, γιατί στις πιο μεγάλες τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. «Έχω κάνει ζημιά και η ζημιά τιμωρείται», είναι η σκέψη του παιδιού. Έτσι, από τεσσάρων ετών και πάνω, το ψέμα αρχίζει να είναι πιο συνειδητό, είναι ο τρόπος για να γλιτώσει από τις αρνητικές συνέπειες.

Υπάρχει και άλλη μια μορφή που τη βλέπουμε στα παιδιά τριών μέχρι έξι ετών, εκεί όπου τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας είναι ακόμα πολύ ρευστά. Το παιδί έχει διαβάσει μια ιστορία ή έχει δει ένα έργο που του άρεσε πάρα πολύ και το μεταφέρει στους γύρω του σαν να ήταν μια προσωπική του πραγματική εμπειρία. Έτσι, είτε βάζει τον εαυτό του μέσα στην ιστορία είτε λέει ότι «ναι, εγώ πήγα εκεί, είδα αυτό», ενώ δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο.

Συνεχίζεται

Αφιέρωμα αποχαιρετισμός στην Έλλη Παππά




Στο αφιέρωμα η Έλλη Παππά, συγγραφέας και μαρτυρική σύντροφος του Νίκου Μπελογιάννη, αφηγείται σε μια παρέα παιδιών την ιστορία του Ελληνοιταλικού πολέμου.

πηγή:http://www.trelogiannis.blogspot.com/

Παγκόσμια διακήρυξη αντίστασης στους αναγκαστικούς εμβολιασμούς


«Εμείς, οι υπογράφοντες την παρούσα διακήρυξη, ως ελεύθεροι άνθρωποι, δεν αναγνωρίζουμε τη δικαιοδοσία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ-WHO), να επιβάλει γενικούς αναγκαστικούς εμβολιασμούς.
Τα σώματα μας είναι δική μας κυρίαρχη ιδιοκτησία (ανήκουν σε εμάς) και αποτελούν αντικείμενο αποκλειστικά της ατομικής μας αυτο-διάθεσης και αυτο-ορισμού.
Κάθε προσπάθεια παραβίασης αυτής της πίστης πρέπει να θεωρείται ως καταπάτηση του αναφερόμενου βασικού ανθρώπινου δικαιώματος.
Για το λόγο αυτό σημειώνουμε και τις εκλεγμένες κυβερνήσεις μας, ως συν-υπευθύνους και δηλώνουμε πως θα προβούμε σε κάθε νόμιμη ενέργεια (αγωγή ή/και ασφαλιστικά μέτρα) στην περίπτωση που τα αναφαίρετα δικαιώματα μας, να έχουμε εμείς οι ίδιοι την επιλογή καταπατηθούν».ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥΜΕ τις ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ με τη μορφή υπογραφών, αφού αυτό απαιτούν οι γραφειοκράτες...!!!

Τέλος με τα παιχνιδάκια, το σώμα μας και το σώμα των παιδιών μας, δεν είναι κρατική ιδιοκτησία!Ενημερώστε όλους τους ελεύθερους ανθρώπους!http://vickytoxotis.blogspot.com/2009/08/h.html

Στη διάρκεια μίας πανδημίας, ίσως είναι αναγκαίο να υπερβούμε (overrule) την υπάρχουσα νομοθεσία ή τα (ατομικά) ανθρώπινα δικαιώματα. Παραδείγματα αποτελούν η αναγκαστική καραντίνα (καταπάτηση της ατομικής ελευθερίας κίνησης), χρήση ιδιόκτητων κτιρίων ως κλινικές, χρήση φαρμάκων δίχως άδεια (off-license use), αναγκαστικός εμβολιασμός ή εφαρμογή μέτρων έκτακτης ανάγκης σε βασικές υπηρεσίες. Αυτές οι αποφάσεις απαιτούν ένα νομικό πλαίσιο, ώστε να εξασφαλίζεται ένας διάφανος προσδιορισμός και νομιμότητα των μέτρων που προβλέπονται και [να εξασφαλίζεται] η αιτιολόγηση των μέτρων που προβλέπονται και να εξασφαλίζεται η ευθυγράμμιση τους με τη διεθνή νομοθεσία (International Health Regulations-IHR).»http://www.who.int/csr/resources/publications/influenza/FluCheck6web.pdf


πηγή: http://www.trelogiannis.blogspot.com/

Το πρώτο πράγμα που απαιτεί η ομορφιά, είναι το μοίρασμα.


πηγή:http://www.trelogiannis.blogspot.com/

Η αγάπη αναζητεί πάντα ένα τρόπο.Η αδιαφορία βρίσκει πάντα μία δικαιολογία.


πηγή: http://trelogiannis.blogspot.com

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Πρωτάκια στη μελέτη

Βοηθήστε το πρωτάκι σας να μάθει να διαβάζει χωρίς πίεση και άγχος.
Στην αρχή μπορεί να θυμώσετε καθώς βρίσκεστε αντιμέτωποι με την απροθυμία του να μελετήσει ή ακόμα και να αγχωθείτε διαπιστώνοντας ότι πιθανόν δεν τα καταφέρνει τόσο καλά όσο περιμένατε... Ελάτε όμως για λίγο στη θέση του παιδιού σας. Ξαφνικά, εκεί που ήξερε ότι επιστρέφοντας από το νηπιαγωγείο στο σπίτι συνεχίζεται το παιχνίδι, τώρα πρέπει να μάθει να κάθεται στο γραφείο του ακίνητο για να μελετήσει τα μαθήματά του. Πώς μπορείτε να το βοηθήσετε; Ενθαρρύνοντάς το να μάθει να οργανώνει τη μελέτη του. Η καθοδήγηση μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά πολύτιμη για το πρωτάκι σας, το οποίο σιγά-σιγά καθώς θα αρχίσει να εξοικειώνεται με τη ρουτίνα της μελέτης και θα μάθει να μελετά μόνο του.

Ο χώρος της μελέτης
Ο χώρος που θα μελετά το παιδί είναι πολύ σημαντικός. Το περιβάλλον πρέπει να είναι καλά οργανωμένο και οι συνθήκες κατάλληλες για να ενισχύσουν την αυτοσυγκέντρωσή του. Γι’ αυτό:

•Αποφασίστε πού θα διαβάζει το παιδί: Το σημείο της μελέτης του πρέπει να είναι συγκεκριμένο και να μην αλλάζει. Μπορείτε να δοκιμάσετε ακόμα και το τραπέζι της κουζίνας, όπου θα είναι πιο εύκολο να το παρακολουθείτε και να το καθοδηγείτε όταν χρειάζεται. Αρκεί να υπάρχει ησυχία.
•Περιορίστε τους αντιπερισπασμούς: Κλείστε τηλεόραση, ραδιόφωνο, ηλεκτρονικό υπολογιστή και οτιδήποτε άλλο μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του παιδιού σας κατά τη διάρκεια της μελέτης. Να θυμάστε ότι δεν μπορεί να συγκεντρωθεί όταν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας συζητούν μεταξύ τους, μιλάνε δυνατά στο τηλέφωνο ή όταν στον ίδιο χώρο παίζει το μικρότερο αδερφάκι του.
•Έχετε όλα τα απαραίτητα σε σημείο άμεσης πρόσβασης: Η γραφική ύλη πρέπει να είναι συγκεντρωμένη εκεί που το παιδί κάθεται για να μελετήσει. Αν σηκώνεται συνέχεια για να φέρει γόμες, ξύστρες και μολύβια όχι μόνο χάνει χρόνο, αλλά επιπλέον αποσυντονίζεται.



Το χρονοδιάγραμμα της μελέτης
Πότε είναι η καλύτερη στιγμή για μελέτη; Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί συμφωνούν ότι αυτό εξαρτάται από το κάθε παιδί. Κάποια μπορεί, αφού φάνε και ξεκουραστούν λίγο, να ξεκινήσουν το διάβασμα αμέσως, ενώ άλλα έχουν ανάγκη να χαλαρώσουν προηγουμένως. Εσείς ξέρετε τις ανάγκες του δικού σας παιδιού καλύτερα, προκειμένου να αποφασίσετε ποιο σχήμα μελέτης του ταιριάζει. Ορίστε τι άλλο μπορεί να βοηθήσει:

•Ρυθμίστε με σαφήνεια το ημερήσιο πρόγραμμα: Το παιδί πρέπει να ξέρει τι ώρα τρώει, τι ώρα μπορεί να παίξει, τι ώρα επιτρέπεται να δει τηλεόραση, τι ώρα κάνει μπάνιο, τι ώρα πηγαίνει για ύπνο. Όσο πιο συγκεκριμένο το πρόγραμμά του τόσο πιο πιθανό να το δεχτεί και να το ακολουθήσει.
•Εντάξτε τη μελέτη μια συγκεκριμένη ώρα μέσα στο πρόγραμμα: Προγραμματίστε π.χ. ώστε το παιδί σας να διαβάζει πριν από μια καθορισμένη δραστηριότητα, όπως το μεσημέρι μετά το φαγητό ή το απόγευμα πριν ανοίξει η τηλεόραση.
•Ολοκληρώστε τις σχολικές υποχρεώσεις όσο το δυνατόν πιο νωρίς: Μην αφήνετε πράγματα για αργότερα, γιατί το παιδί είναι πια κουρασμένο και η απόδοσή του πέφτει.
•Ρυθμίστε έξυπνα τα διαλείμματα: Τα διαλείμματα είναι απαραίτητα γιατί βοηθούν το παιδί να αποβάλει το στρες και να φορτώσει τις μπαταρίες του προκειμένου να ολοκληρώσει αποτελεσματικά τη μελέτη.
•Μην υπερβάλλετε στη διάρκεια της μελέτης: Συνήθως μία-μιάμιση ώρα την ημέρα μαζί με τα ενδιάμεσα διαλείμματα είναι αρκετή για ένα πρωτάκι. Το παιδί πρέπει να έχει την αίσθηση ότι όσο πιο γρήγορα τελειώσει με τα μαθήματά του τόσο πιο ελεύθερο θα είναι να απολαύσει τις δραστηριότητες που προτιμά.
•Εξασφαλίστε χρόνο για παιχνίδι: Το πρόγραμμά του πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένο ώστε να περισσεύει αρκετή ώρα κάθε μέρα για ελεύθερο παιχνίδι.



Η οργάνωση της μελέτης
Εδώ η καθοδήγησή σας είναι σημαντική. Στόχος σας είναι να εξηγήσετε στο παιδί πώς να οργανώνει τη μελέτη του, αποφασίζοντας με τη σειρά ποια ακριβώς βήματα θα ακολουθήσει.

•Ξεκινάμε από τα γραπτά: Προτρέψτε το παιδί να ξεκινά πρώτα με τις γραπτές ασκήσεις και τις φωτοτυπίες. Αν πηγαίνει σε ολοήμερο σχολείο, πιθανόν να έχει ολοκληρώσει τα γραπτά στο σχολείο. Συνήθως όμως χρειάζεται να ελέγξετε αν είναι σωστά και εφόσον χρειάζεται να γίνουν κάποιες διορθώσεις.
•Ό,τι ξεκινά πρέπει να τελειώνει: Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να αφήνει στη μέση κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει. Για να κάνει διάλειμμα πρέπει να ολοκληρώσει μια ενότητα, π.χ. την αντιγραφή, αφήνοντας για μετά το διάλειμμα τα μαθηματικά.
•Επιμείνετε στην επανάληψη: Είναι ο αποδεδειγμένος τρόπος για να εμπεδώσει το παιδί τις καινούριες γνώσεις. Ωστόσο, μην αφήνετε την επανάληψη για αργά το βράδυ που είστε όλοι κουρασμένοι και η απόδοση είναι μειωμένη.


Οδηγίες για το μάθημα της γλώσσας
Υπενθυμίζετε στο πρωτάκι σας στη γραφή ότι το κεφαλαίο γράμμα ξεκινάει από την πάνω γραμμή και καταλήγει στην κάτω, χωρίς να ξεφεύγει από τις γραμμές του τετραδίου. Το μικρό γράμμα φτάνει στη μέση του κεφαλαίου.
Μια πρόταση ξεκινά πάντα με κεφαλαίο και τελειώνει με τελεία. Επιπλέον, μετά από τελεία ξεκινάμε με κεφαλαίο.
Μη λέτε, τουλάχιστον τώρα στην αρχή, τα γράμματα με το όνομά τους παρά μόνο με τη φωνή που βγάζει το καθένα, π.χ. το γράμμα «τ» το προφέρετε «ττ» και όχι «ταυ». Τα ονόματα των γραμμάτων θα τα μάθει το παιδί αργότερα.
Επιμείνετε στη χρήση του τόνου, «τραβώντας» φωνητικά το γράμμα στι οποίο θα μπει ο τόνος.
Τις λέξεις: έχει, τι, όχι και, είναι, το παιδί θα τις μάθει μηχανικά, χωρίς δηλαδή να γνωρίζει ακόμα τα σύμφωνα και τα δίψηφα φωνηέντα.
Όποτε βρίσκετε χρόνο ανατρέχετε στα προηγούμενα και μην προχωράτε στα επόμενα!


Οδηγίες για τα μαθηματικά
Αναφέρετε συχνά και σωστά στο παιδί τους όρους προσανατολισμού όπως «πάνω - κάτω», «αριστερά - δεξιά», «μέσα - έξω», «ανάμεσα» κ.λπ. Για παράδειγμα: «Δώσε μου το αριστερό σου χέρι», «Με ποιο χέρι σε πιάνω;»

•Βοηθήστε το παιδί σας να διαχωρίσει τα γεωμετρικά σχήματα παίζοντας! Για παράδειγμα: «Τι σχήμα έχει η μπάλα ή το κουτί του χυμού σου;», «Πού βλέπεις ορθογώνιο στο δωμάτιό σου;»
•Αναγνωρίστε τους αριθμούς στο δρόμο! Για παράδειγμα: «Σε ποιον αριθμό μένει η φίλη σου η Μαρία;», «Μένουμε στον πρώτο όροφο. Πόσους ορόφους πρέπει να ανέβουμε για να φτάσουμε στην ταράτσα;»
•Μετρήστε μαζί με το παιδί πρόσωπα, αντικείμενα, ήχους! Για παράδειγμα: «Πόσες φορές χτύπησε το τηλέφωνο;», «Πόσα βιβλία έχει η βιβλιοθήκη σου;», «Πόσα γράμματα έχει το όνομά σου;»
•Αφήστε το παιδί να χρησιμοποιήσει τα δάχτυλά του για να κάνει πράξεις, γιατί έχει ανάγκη από την αισθητοποίηση των αριθμών. Αποτελεί ένα φυσιολογικό στάδιο στον τρόπο υπολογισμού.
•Παίξτε και ζάρια! Βοηθούν πολύ τα παιδιά στην πράξη της πρόσθεσης.
•Παίξτε τον ταμία με τα ευρώ! Για παράδειγμα: «Αγόρασες παγωτό, δώσε μου 2 ευρώ. Α! έχεις 5, πόσα ρέστα λοιπόν πρέπει να σου δώσω πίσω;»


Πώς θα ενισχύσετε μια θετική σχέση με τη μελέτη

•Περιορίστε την προστακτική («γράψε», «διάβασε», «φτιάξε την τσάντα σου»), γιατί εντείνουν τη διαμάχη εξουσίας ανάμεσα σ’ εσάς και το παιδί. Προτιμήστε να χρησιμοποιείτε εκφράσεις παρότρυνσης όπως «Έλα να γράψεις» ή «Να διαβάσω εγώ μία φορά την ανάγνωση και μετά εσύ».
•Αντισταθείτε στις απειλές. Π.χ. «Δεν θα ανοίξεις την τηλεόραση αν δεν διαβάσεις». Αντί για απειλές, χρησιμοποιήστε υποσχέσεις όπως: «Μόλις τελειώσεις το γράψιμο μπορείς να δεις τηλεόραση».
•Αποφύγετε την αποδοκιμασία. Αντί να πείτε «Τι γράμματα είναι αυτά;» δώστε σαφείς και συγκεκριμένες οδηγίες, όπως «Καλύτερα να τα κάνεις λίγο μικρότερα» ή «Φρόντισε τα γράμματα να πατάνε πάνω στη γραμμή του τετραδίου». Όσον αφορά την ανάγνωση, αν το παιδί δεν διαβάζει αρκετά δυνατά ή καθαρά, πείτε του ότι δεν το ακούτε αντί «Διάβασε πιο δυνατά».
•Δώστε χρόνο στο παιδί να σκεφτεί. Όταν προσπαθείτε να του εξηγήσετε κάτι, βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνει τι του λέτε. Σε κάθε ερώτηση, μη βιάζεστε να απαντήσετε εσείς. Βοηθήστε το να βρει μόνο του την απάντηση.
•Εκφράστε το θαυμασμό σας για όσα μαθαίνει. Βοηθήστε το επίσης να καταλάβει πόσο χρήσιμα μπορούν να αποδειχθούν όλα αυτά στην καθημερινή του ζωή, αφού μπορεί να γράψει μια κάρτα, να συμπληρώσει τα ονόματα των παιδιών στις προσκλήσεις για το πάρτι, να διαβάσει τις επιγραφές των καταστημάτων ή τις ετικέτες των προϊόντων στο σούπερ μάρκετ.
•Παροτρύνετέ το να είναι υπεύθυνο για την τσάντα του. Αφήστε το πάντα να κρατά εκείνο την τσάντα όταν το πηγαίνετε ή το παίρνετε από το σχολείο. Ενθαρρύνετε επίσης το παιδί να μάθει να την ετοιμάζει με όσο το δυνατόν περισσότερη τάξη όταν τελειώνει τη μελέτη του ώστε να είναι έτοιμη το επόμενο πρωί.
•Μην το φορτώνετε με πολλές δραστηριότητες. Δώστε του χρόνο να προσαρμοστεί στην Α΄ δημοτικού πριν του ξεκινήσετε μια εξωσχολική δραστηριότητα.
•Ζητήστε καθοδήγηση από τη δασκάλα. Επιδιώξτε να έρχεστε σε συχνή επαφή με τη δασκάλα του παιδιού, όχι μόνο για να ενημερωθείτε για τις επιδόσεις του αλλά και για να πάρετε τη γνώμη της σχετικά λεπτομέρειες που αφορούν τη μελέτη.


ΤΗΣ ΦΛΩΡΑΣ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΟΥΡΤΗ



πηγή:http://www.myworld.gr